Το ελληνικό «δελφίνι» της Φυλής που κολύμπησε 250 χλμ και μπήκε στο βιβλίο Γκίνες!

 Ο Σπύρος Χρυσικόπουλος κατάφερε να προσθέσει το όνομά του στο βιβλίο Γκίνες, κολυμπώντας 250 χιλιόμετρα σε λιγότερο από πέντε ημέρες.

Μάλιστα αυτό το κατάφερε στην 50άρα πισίνα του ΟΑΚΑ τρεις ημέρες πριν ολοκληρωθεί η προσπάθειά του.Μένει να φανεί εάν ο πρωταθλητής υπερ-αποστάσεων θα εξαντλήσει και το όριο που έχει βάλει τον εαυτό του, καθώς είναι προγραμματισμένο να ολοκληρώσει την προσπάθεια του την Κυριακή στις 12 το μεσημέρι.

Η σχετική αναφορά από τους διοργανωτές αναφέρει μεταξύ άλλων:

Ο Σπύρος Χρυσικόπουλος καταρρίπτει στο Ο.Α.Κ.Α. το Ρεκόρ Γκίνες, 3 μέρες πριν συμπληρωθεί η μια εβδομάδα!

Η Ελλάδα ζει μοναδικές στιγμές!

Ο Σπύρος Χρυσικόπουλος είναι ο μοναδικός άνθρωπος παγκοσμίως που καταρρίπτει το παγκόσμιο ρεκόρ Γκίνες πριν τη λήξη και συνεχίζει…

Το ρεκόρ φέρει τον τίτλο: “Η μεγαλύτερη κολυμβητική απόσταση που καταγράφηκε ποτέ σε 50μ. πισίνα σε 7 ημέρες”.

Τα ξημερώματα της Παρασκευής στις 4:26 ο Σπύρος Χρυσικόπουλος γράφει ιστορία και προσφέρει στιγμές δέους, καθώς μέσα σε λιγότερο από πέντε (24ωρα, έφτασε το απαιτούμενο (από το ρεκόρ Γκίνες) όριο των 250χλμ.

Ωστόσο, αυτό που καθηλώνει είναι πως θα συνεχίσει να κολυμπάει μέχρι την Κυριακή στις 12:00 όπου και θα οριστεί η επίσημη λήξη του εγχειρήματος, θέτοντας πλέον ο ίδιος τον πήχη και βάζοντας το δικό του όριο!!! Ανυπομονούμε όλοι να δούμε τι αριθμό χιλιομέτρων θα καταγράψει.

Ως μοναδικός άνθρωπος σε ολόκληρο τον κόσμο που καταφέρνει να πραγματοποιήσει αυτό το ρεκόρ, ο Σπύρος άξια παίρνει τον τίτλο του υπεράνθρωπου. Ενός υδρόβιου υπεράνθρωπου που απέναντί του τα όρια παίρνουν άλλη διάσταση.

Παρ’ όλα αυτά, ο ίδιος δεν θεωρεί τον εαυτό του υπέρ άνθρωπο, αλλά έναν άνθρωπο κατά του οποίου η άποψη για τα όρια είναι πως φτάνουν πολύ παραπέρα από εκεί που πιστεύουμε. Με τη δύναμη του μυαλού μπορούμε να καταφέρουμε τα πάντα και αυτό το αποδεικνύει περίτρανα μέσα από κάθε του εγχείρημα.

Ακόμα και οι αφόρητοι πόνοι σε όλο του το σώμα δεν είναι ικανοί όχι μόνο να τον σταματήσουν αλλά ούτε και να τον κάνουν να κόψει ρυθμό.

Αγνοεί πόνο, νύστα, σωματική και πνευματική εξάντληση και συνεχίζει ακάθεκτος να κολυμπάει και να γυρίζει κάθε 50μ. με τούμπα!!

Και κάπως έτσι γεννάται το εύλογο ερώτημα: εάν δεν υπήρχε χρονικό όριο, άραγε πότε θα σταματούσε;