Ο λαός της Φυλής τους γύρισε την πλάτη.

Έκτροπα οραματιζόταν κάποιοι με τη ευκαιρία καθόδου της εικόνος Κοιμήσεως της Θεοτόκου από την Ιερά Μονή Κλειστών στην πόλη της Φυλής το Σάββατο του Λαζάρου που, λόγω άρνησης του ηγουμενοσυμβουλίου της Ιεράς μονής να παραχωρήσει την εικόνα ,δεν πραγματοποιήθηκε. Οι κάτοικοι όμως επέδειξαν  υπευθυνότητα

Το  έθιμο , μια παράδοση τριών και πλέον αιώνων , τηρείτο συστηματικά .

Οι κάτοικοι της Φυλής μικροί μεσήλικες ,γέροντες θεωρούσαν και θεωρούν υποχρέωση και χρέος να συνοδεύουν πεζή την Ιερή εικόνα  της Παναγίας της Ελεούσης από το ομώνυμο Μοναστήρι μέχρι τον Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου και αντίστροφα.

Τα πράγματα όμως άλλαξαν από την στιγμή που νέα και νεαρή    μοναχή ανέλαβε τα καθήκοντα της Ηγουμένης στο σημαντικότερο ίσως Μοναστήρι της περιοχής Αττικής.

Θεωρώντας ότι οι λόγοι για τους οποίους εδώ και 300 χρόνια τηρείτο το έθιμο αυτό έπαψαν να υπάρχουν, από τριετίας απαγόρευσε με απόφαση του ηγουμενοσυμβουλίου ,την έξοδο της εικόνας από

την Ιερά μονή επικαλούμενη κάθε φορά και διαφορετικούς λόγους .

Η στάση της δημιούργησε αναστάτωση σε μία ολόκληρη κοινωνία στην Φυλή ,τα Λιόσια τις Αχαρνές τον Ασπρόπυργο κλπ. Πρόσβαλε αψυχολόγητα και χωρίς σοβαρό λόγο το θρησκευτικό τους συναίσθημα.

Οι κάτοικοι διαμαρτυρήθηκαν έντονα  κατά καιρούς και ήλπιζαν ότι στο τέλος θα πρυτανεύσει η λογική, πολύ περισσότερο σήμερα και κάτω από τις δύσκολες συνθήκες που περνά η χώρα μας και όλοι βιώνουμε καθημερινά.

Και φέτος η κατάσταση δεν ήταν διαφορετική.

 Οι κάτοικοι της Φυλής συγκέντρωσαν πάνω από τρεις χιλιάδες υπογραφές επισκέφθηκαν και προσκύνησαν  με κατάνυξη στην Ιερά Μονή και αντιπροσωπία τους επέδωσε τις υπογραφές και διετύπωσε το πάνδημο αίτημα για την συνέχιση του εθίμου .Αποχώρισαν ειρηνικά και πολιτισμένα  ελπίζοντας ότι θα γίνει το αυτονόητο.

Αλαζονικά .Mε το κλείσιμο της Μονής και  την  προσφυγή στην βοήθεια δυνάμεων της Αστυνομίας απάντησε η Ηγουμένη .Στέρησε ακόμη  την δυνατότητα και σε προσκυνητές  που ήρθαν από μακριά ,την είσοδο στην Ιερά Μονή.

Αλήθεια αυτό το μήνυμα πήρε;

Οι κάτοικοι της Φυλής απέδειξαν με την στάση τους ότι ήταν εντελώς άσκοπη η παρουσία των Αστυνομικών .Διαδήλωσαν ειρηνικά και ξεκαθάρισαν:

 Δεν θα παραιτηθούμε από την διεκδίκηση της επαναφοράς του εθίμου  όσος χρόνος και αν απαιτηθεί.

Κρίμα για την νεότατη Ηγουμένη της Μονής Κλειστών .

Της δόθηκε η ευκαιρία σε μία τόσο μικρή ηλικία να γίνει Ηγουμένη στο πλέον ιστορικό  ίσως Μοναστήρι της περιοχής αλλά αποδείχθηκε κατώτερη των περιστάσεων.

Διέλυσε ακόμη και τον μύθο ότι τα νέα μυαλά είναι και πιο ανοικτά μυαλά.

Κρίμα για την ίδια αλλά και για την εκκλησία αν αντιπροσωπεύεται από ανθρώπους που αντί να ενώνουν τις κοινωνίες και να τις συμπαραστέκονται στα δύσκολα, δημιουργούν προβλήματα εκεί που δεν υπάρχουν και τις διχάζουν.

Δικαίωμα της να επιλέξει τον μοναχισμό που από την άλλη μεριά σημαίνει και αφοσίωση στον Θεό. Σημαίνει προσφορά στην κοινωνία.

 Άν επιθυμεί την πλήρη απομόνωση που είναι και αυτό  δικαίωμά της ,σίγουρα δεν διάλεξε τον κατάλληλο τόπο.

Το Μοναστήρι  το οποίο επέλεξε και εν προκειμένω η Μονή Κλειστών, απλώς την φιλοξενεί .

 Σε καμία περίπτωση δεν απέκτησε και κανένας δεν της παραχώρησε την ιδιοκτησία του ώστε να το χρησιμοποιεί κατά το δοκούν.

Ανήκει στην Εκκλησία που δεν είναι ούτε οι τοίχοι ούτε αυτοί που την υπηρετούν. Είναι  το πλήθος των πιστών  που αποτελούν την Εκκλησία.

Ο  Μητροπολίτης κ.κ Αθηναγόρας έχει και αυτός την δική του ευθύνη. Όχι βέβαια για την δημιουργία του προβλήματος γιατί προϋπήρχε και το βρήκε.

Ενημερώθηκε  όμως κατά την πρώτη του επίσκεψη στον Δήμο Φυλής αμέσως μετά την ενθρόνισή του.

 Στα χρόνια που πέρασαν ίσως να μη έδωσε την απαιτούμενη σημασία.

 Ίσως να μη εκτίμησε την σοβαρότητα της κατάστασης .

Εκτός και αν ,πράγμα που δεν θέλω να το πιστέψω, το έπαιξε λίγο.. Πόντιος Πιλάτος.

Είναι λοιπόν καιρός να πάρει την υπόθεση στα χέρια του.

 Αμέσως μετά την ολοκλήρωση των εκδηλώσεων του Αγίου Πάσχα πρέπει να κινηθούν διαδικασίες και να επιλυθεί το πρόβλημα.

Θα ήταν άδικο να μη αναφερθώ στον παπα Δημήτρη Παναγακόπουλο τον Ιερέα του Ιερού Ναού Κοιμήσεως της Θεοτόκου Φυλής.

Απέδειξε για μία ακόμη φορά ότι δίκαια οι κάτοικοι της Φυλής τον εμπιστεύονται και τρέφουν απεριόριστη εκτίμηση στο πρόσωπό του.

Σε κάποιους που απόρησαν για την επιμονή των κατοίκων της Φυλής για μια εικόνα που δεν είναι παρά ένα κομμάτι χαρτί η απάντηση είναι ότι:

Η αξία της εικόνας δεν έγκειται ούτε στο χαρτί ούτε και στα μπιχλιμπίδια (ασημικά ,χρυσαφικά κλπ) όπως θα έλεγε και ο Εθνικός μας ήρωας Γ. Καραϊσκάκης.

Έγκειται στην μορφή που απεικονίζει και στην προκειμένη περίπτωση στην Παναγία- Μητέρα .

Σαν εικόνα διευκολύνει την προσέγγιση ,την κατανόηση και την μετάδοση περιεχομένου σε πρόσωπα διαφορετικών ηλικιών ,διαφορετικών γλωσσών και με διαφορετική κουλτούρα. Διαβάζεται εύκολα σε σύγκριση με τον λόγο η το κείμενο και προσεγγίζει ευκολότερα μεγάλο αριθμό προσώπων.

Αποτελεί δόγμα της Χριστιανικής πίστης και διατυπώθηκε από την 7^η Οικουμενική Σύνοδο.

Ελπίζω το Άγιο φως της Αναστάσεως να δώσει Θεία φώτιση σε όλους τους εμπλεκόμενους.

 Μετά τις Άγιες αυτές ημέρες με διάλογο και νηφαλιότητα να καθίσουν και να  επιλύσουν το πρόβλημα και όλοι μαζί να ψάλλουν το:

 «Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε».

Πολλά και σημαντικά προβλήματα που έχουν σχέση με την επιβίωσή της αντιμετωπίζει  η Ελληνική Κοινωνία.

 Προβλήματα πολύ μεγαλύτερα από τις πλημύρες η την ανομβρία που κατά την εκτίμηση της Ηγουμένης θα  δικαιολογούσαν την έξοδο της εικόνας από την Μονή.

 Ας μη της δημιουργούμε και προβλήματα εκεί που δεν υπάρχουν.

Εύχομαι ολόψυχα σε όλους καλό Πάσχα.

Βασίλης Γκόλτσιος