Από τις βιωματικές μαρτυρίες των συμμετεχόντων στο επιτυχημένο project της κ. Αθανασίας – Μαρίας Παπαδοπούλου για την καταγραφή της ιστορίας του 1ου Δημοτικού Σχολείου Ζεφυρίου, που διακρίθηκε στον 8ο Διεθνή Μαθητικό Διαγωνισμό “Το σχολείο αφηγείται”, ξεχωρίσαμε την αφήγηση του Αντιδημάρχου Τεχνικής Υπηρεσίας του Δήμου Φυλής Θανάση Σχίζα. Για την ιδιαίτερη ευαισθησία και νοσταλγία με την οποία μετέφερε τις αναμνήσεις από τα μαθητικά του χρόνια στο 1ο Δημοτικό κληροδότημα “Σαφαρίκα”, στο “σήμερα”, καθώς και για την ατέρμονη προσπάθεια και συμμετοχή του στην εξέλιξη του εκπαιδευτηρίου της πόλης, απ’ όποια θέση του επέτρεπαν οι εκάστοτε αρμοδιότητές του στα κοινά.
“Για να θυμούνται οι παλιοί και να γνωρίζουν οι νεότεροι”, μεταφέραμε λοιπόν στον γραπτό λόγο τη συγκινητική αφήγηση του Αντιδημάρχου Θανάση Σχίζα, που περιλαμβάνεται στο βραβευμένο βίντεο και την παραθέτουμε αυτολεξεί:
“Με την ίδια αίσθηση ζεστασιάς που αφήνει η αφήγηση των παραμυθιών, ξεκινούν κι αυτές με το «μια φορά κι έναν καιρό» και η πρώτη εικόνα που μου έρχεται στο μυαλό είναι η πάντα καθαρή και καλοσιδερωμένη μπλε ποδιά…
Γράφτηκα στο 1ο Δημοτικό κληροδότημα «Σαφαρίκα» στην πόλη του Ζεφυρίου (που στη θέση του χτίστηκε αργότερα το 4ο Δημοτικό Ζεφυρίου) και πήρα απολυτήριο το 1976.
Οι δάσκαλοι που με μύησαν στα πρώτα γράμματα ήταν υποδειγματικοί και με προσήλωση στο εκπαιδευτικό λειτούργημα. Αυστηροί και συστηματικοί, ακούραστοι εργάτες, που έχαιραν του απόλυτου σεβασμού γονιών και μαθητών. Ήταν παιδαγωγοί.
Από τότε έως και σήμερα, όμως, ο δάσκαλος είναι ο εμπνευστής και καθοδηγητής της κάθε τοπικής κοινωνίας και θεωρώ πως πολλοί επιστήμονες και καταξιωμένοι άνθρωποι της περιοχής οφείλουν την επιμονή και την επιτυχία τους, στους δασκάλους που τους έδειξαν τον δρόμο.
Το σημερινό 1ο Δημοτικό Σχολείο Ζεφυρίου, χτίστηκε το 1993 επί των οδών Φιλικής Εταιρείας & Παπαφλέσσα και σε αυτό φοίτησαν τα παιδιά μου. Αποτελεί ένα σύγχρονο φυτώριο γνώσης, ήθους και ανθρωπιάς στην πόλη μας και είναι ευτύχημα για κάθε γονιό, αλλά και για την κοινωνία μας να εκπαιδεύονται οι νέοι σε καλά σχολεία και από καλούς δασκάλους.
Εκείνη την περίοδο, μάλιστα, έλαβα από τους γονείς την τιμή να τους εκπροσωπώ, για δύο θητείες, από τη θέση του Προέδρου στον Σύλλογο και αργότερα στην Ένωση Γονέων Ζεφυρίου, κατά τις οποίες κατορθώσαμε να συμβάλλουμε καταλυτικά σε αρκετά λειτουργικά προβλήματα της εκπαιδευτικής κοινότητας, ενώ παράλληλα εφαρμόσαμε προγράμματα στήριξης των μαθητών (συλλογή ρούχων, τροφίμων, δωρεές και κοινωνικές δράσεις αλληλεγγύης) με κορωνίδα αυτών των δράσεων την ίδρυση της Τράπεζας Αίματος «Για το Παιδί», που κληροδοτήσαμε στην Ένωση.
Για την περιοχή μας, το 1ο Δημοτικό Ζεφυρίου ήταν και εξακολουθεί να είναι ένα σύγχρονο 12θέσιο εκπαιδευτήριο, με προοπτικές επέκτασης σήμερα να λειτουργεί και ως 16θέσιο.
Η σημαντική κοινωνική αποστολή του δεν περιορίζεται στις αίθουσες διδασκαλίας, αλλά και σε μια ευρύχωρη αίθουσα εκδηλώσεων που διαθέτει για να φιλοξενεί πέρα από τα σχολικά δρώμενα (εθνικές, θρησκευτικές ή σχολικές επετείους), σεμινάρια και ημερίδες γονέων, ενώ κάθε άνοιξη, η μεγάλη του σκηνή παραχωρείται στη Θεατρική Ομάδα Ζεφυρίου για την παρουσίαση παραστάσεων κλασικών αριστουργημάτων της Τέχνης.
Μία εξίσου σπουδαία πρωτοβουλία των εκπαιδευτικών του σχολείου, πήρε σάρκα και οστά πριν από είκοσι περίπου χρόνια, με την πολύτιμη συμβολή των γονιών των μαθητών του 1ου Δημοτικού Σχολείου Ζεφυρίου. Ήταν η δημιουργία ένας μοναδικού χώρου εκθεμάτων σχολικού υλικού, των δικών μου και προγενέστερων μαθητικών χρόνων, που αποτελείται από συλλογές αναγνωστικών και σχολικών βιβλίων δημοτικού, το θρανίο μας, την ποδιά, μέχρι και τη ράβδο που χρησίμευε ως προέκταση του χεριού του δασκάλου στον πίνακα, αλλά και όπου… δεν «έπιπτε ο λόγος»!
Κύριος σκοπός της δημιουργίας αυτού του «σχολικού μουσείου» είναι η διάσωση της ιστορίας της εκπαίδευσης, μέσα σε ένα συνεχώς εξελισσόμενο σύστημα εκπαίδευσης, πλήρως εναρμονισμένο στις ανάγκες της κοινωνίας μας.
Και δεν σας κρύβω πως μέχρι και σήμερα, από τη θέση πλέον του αιρετού στην τοπική αυτοδιοίκηση, με νοσταλγία ξυπνούν οι μαθητικές μου αναμνήσεις κάθε φορά που – στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων μου – μου δίνεται η δυνατότητα να αποθέσω ένα ακόμα «λιθαράκι» στα σχολεία και για τους μαθητές του τόπου μου!”
Πηγή: gavata.news
0 Σχόλια