Μετά τον σεισμό του ' 99, που δεν
έμεινε τίποτα όρθιο και τα καταφέραμε δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα. Το μόνο
που πρέπει να φοβόμαστε είναι τον εαυτό μας και τους ανθρώπους με αδυναμίες που
εκμεταλλεύονται τέτοιες καταστάσεις. Παρακάτω υπάρχουν αποσπάσματα από τον
αείμνηστο γραμματέα του Συλλόγου μας που είχε γράψει τότε το ποίημα του Σεισμού
με "Ένα τσουβάλι όνειρα". Θα συναντηθούμε στην κόλαση γιατί ο
παράδεισος από πληροφορίες που έχουμε είναι γεμάτος και όλα αυτά τα
ταρακουνήματα που γίνονται είναι γεμάτα παραδείγματα που λίγοι βλέπουν αλλά
όλοι αισθάνονται. Αυτό που έγινε ήταν μπόρα και πέρασε, αυτό που μετράει από δω
και πέρα είναι η πίστη μας στο Θεό και στον εαυτό μας που πρέπει αντί να
φοβάται το μέλλον, να το σχεδιάζει με καλύτερο τρόπο προστατεύοντας όχι μόνο
τον εαυτό του αλλά και όλους τους άλλους. Αν θυμάμαι καλά, σε όλες τις μεγάλες
καταστροφές σεισμούς, πλημμύρες, θεομηνίες κτλ. κάποιοι γίνονται πλούσιοι και
κάποιοι πεθαίνουν από ανέχεια, στις ίδιες γειτονιές βλέποντας ο ένας τον άλλον,
άλλοι κάνουν ότι δεν βλέπουν και άλλοι προσπαθούν να επιβιώσουν αλλά και να
βοηθήσουν όπως μπορούν. Βλέποντας τις φωτογραφίες παρακάτω, θα καταλάβετε τι
έγινε στο Κέντρο Εργασίας Αναπήρων. Παρόλα ταύτα, φτωχοί άνθρωποι πιο
ταλαιπωρημένοι από μας, ήρθαν ζητώντας να τους βοηθήσουμε με τη δωρεάν διανομή
τροφίμων που κάνουμε ανά διαστήματα. Φανταστείτε τι ανάγκες έχει ο κόσμος. Για
μας δεν ενδιαφέρθηκε κανείς γιατί είμαστε δυνατοί και η αναπηρία δεν μας
εμποδίζει να αντιμετωπίσουμε παρόμοιες ή και χειρότερες καταστάσεις. Μπορεί να
είμαστε ανάπηροι δεν είμαστε όμως ανίκανοι και το αποδεικνύουμε άλλη μία φορά,
αντιμετωπίζοντας και επιδιορθώνοντας όλη αυτή την κατάσταση.
Σε τηλεφωνική
επικοινωνία που είχαμε με τον Δήμαρχο Φυλής Χρήστο Παππού, υπήρξε ενδιαφέρον
και δεσμεύτηκε ότι θα είναι κοντά μας για τις επιδιορθώσεις του χώρου και θα
κάνει ό,τι μπορεί από την πλευρά της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Δήμαρχε, σ'
ευχαριστούμε και σε περιμένουμε γιατί κι άλλες φορές που σε χρειαστήκαμε ήσουν
κοντά μας.
0 Σχόλια