ΜΗΝΥΜΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΟΡΤΑΣΜΟ ΑΓΙΩΝ ΚΩΝ/ΝΟΥ & ΕΛΕΝΗΣ

Άνω Λιόσια, 21 Μαΐου 2016



ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ


Σήμερα η πόλη των Άνω Λιοσίων, η καρδιά του μεγάλου Δήμου Φυλής, γιορτάζει τους προστάτες της. Τους Αγίους και Ισαποστόλους Κωνσταντίνο και Ελένη. Τους πρωτεργάτες Αγίους της Χριστιανικής Εκκλησίας με το τεράστιο κοσμικό και πνευματικό έργο. Κι αν η ευρύτερη περιοχή μας έχει την ξεχωριστή ευλογία να βρίσκεται κάτω από την σκέπη της Παναγίας, η παρουσία των δύο αυτών Αγίων συνιστά ευλογία διπλή για τον τόπο, με ιδιαίτερη σημασία για τον πιστό λαό, την ιστορία και τον πολιτισμό μας.

Πάντοτε, ο εορτασμός 21ης Μαΐου ήταν το σημαντικότερο θρησκευτικό γεγονός στην περιοχή και ο Ιερός Ναός που ήταν αφιερωμένος σ’ Αυτούς, στην καρδιά τον Άνω Λιοσίων, αποτελούσε πόλο έλξης και προσκύνημα ιερό για τους χριστιανούς της Αττικής αλλά και για ανθρώπους από φυλετικές ομάδες χωρίς
βαθιά θρησκευτική κουλτούρα, οι οποίοι όμως ένιωθαν τη ανάγκη να προσκυνήσουν τους δύο Αγίους, σύμβολα της Χριστιανοσύνης. Για τους ντόπιους κατοίκους του πρώην Δήμου Άνω Λιοσίων, η ενορία των Αγίων Κωνσταντίνου & Ελένης, αποτελούσε το κέντρο της θρησκευτικής ζωής, πράγμα το οποίο αργότερα πέρασε και στην συνείδηση όσων επέλεξαν τον τόπο μας για να φτιάξουν το σπίτι και να στήσουν τη ζωή τους.

Σ’ όλα τα μεγάλα γεγονότα της νεότερης και σύγχρονης ιστορίας, στις χαρές και τις δυστυχίες του τόπου, ο Ναός αυτός, αποτέλεσε σημείο αναφοράς και φυσικό καταφύγιο κάθε πιστού, διαδραματίζοντας ρόλο καθοριστικό για την ζωή των κατοίκων. Ακόμα και στα θλιβερά γεγονότα του φονικού σεισμού του 1999, ο Ναός αυτός προσωποποίησε την ελπίδα για αναγέννηση κι έπαιξε σπουδαίο ρόλο στην ανακούφιση των ανθρώπων.

Φυσικό κι αυτονόητο ήταν πως, για όλες τις διοικήσεις του Δήμου, από την εποχή των κ.κ. Λιόση, Γιώργα και Πανάγου, ως την εποχή του Νίκου Παπαδήμα κι αργότερα από τη διοίκηση της δικής μας παράταξής στον ενοποιημένο, πλέον, Δήμο Φυλής, ο εορτασμός της χάρης των Αγίων αποτελούσε κορυφαίο κοινωνικό και θρησκευτικό γεγονός, στο οποίο δινόταν η πρέπουσα μεγαλοπρέπεια και σημασία.

Για μας, η Ορθοδοξία και τα ιερά σύμβολά της είναι η ταυτότητά μας, οι ρίζες και η διαχρονική μας πυξίδα. Δε θυμόμαστε την πίστη μας όποτε αυτό μας συμφέρει πολιτικά ή προσωπικά. Η πρόοδος που ευαγγελιζόμαστε εμπνέεται από τις παρακαταθήκες της θρησκείας και των προγόνων μας. Η τιμή στην Παναγία και στους Αγίους προστάτες της γης μας, είναι πράξη καθημερινή, που καθορίζει τον τρόπο της ζωής και της σκέψης μας.

Χρόνια πολλά σε όλους τους κατοίκους των Άνω Λιοσίων




(ακολουθεί απόσπασμα από την ομιλία του Δημήτρη Μπουραΐμη, στις εορταστικές εκδηλώσεις προς τιμήν των Αγίων Κωνσταντίνου & Ελένης, στις 21 Μαΐου 2013 στα Άνω Λιόσια)
         
(…)  Ο Άγιος Κωνσταντίνος και η ελληνίδα μητέρα του Αγία Ελένη υπήρξαν, στυλοβάτες της Χριστιανοσύνης, οραματιστές και δημιουργοί της μεγάλης Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, φωτισμένοι «γεωργοί» που έσπειραν τη σπορά του Χριστού απελευθερώνοντας χιλιάδες κατατρεγμένους πιστούς και μπόλιασαν την συνείδηση των ανθρώπων με τα ελευθεριακά και αγαπητικά κηρύγματα  του Σωτήρα Χριστού. Για μας όμως τους Έλληνες οι δύο αυτοί Άγιοι συνδέθηκαν με την ίδια την ιστορία του λαού μας και έγιναν σύμβολα για τους πρόσφυγες και τους ξεριζωμένους, για τους δύο φορές Έλληνες των αλύτρωτων πατρίδων και συντρόφεψαν τη φυλή μας  στα πέτρινα χρόνια της τουρκικής σκλαβιάς. Όπου κι αν πας στην Ελλάδα, στα πιο δύσβατα και κακοτράχαλα μέρη συναντάς εκκλησιές αφιερωμένες στην χάρη τους.
Στη γη της Αττικής οι ιεροί χώροι προς τιμήν των Αγίων αυτών γίνονται σημεία αναφοράς και μονοπάτια μιας πορείας που ενώνει την κλασσική αρχαιότητα με τον πολιτισμό των Αρβανιτών και των απανταχού Ελλήνων που μετοίκησαν το κομμάτι της σημερινής περιφέρειας Αττικής. Για τα Άνω Λιόσια και τους κατοίκους της περιοχής η πνευματική και θεία παρουσία των δύο αυτών κορυφαίων μορφών της εκκλησίας μας είναι παρηγοριά και καθημερινή ευλογία για κάθε πιστό και διαμόρφωσε με το πέρασμα εκατοντάδων ετών το σημερινό κοινωνικό, παραγωγικό, οικονομικό και ανθρωποκεντρικό μοντέλο που παρουσιάζει ο τόπος μας, δείγμα της θέλησης ενός λαού να μην ξεχάσει την πίστη του, να μην ξεχάσει τις ρίζες του και τις προγονικές του παραδόσεις  (…)



Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια