Καταλαβαίνω τη Μαρία
Γιωργα...
Αλήθεια την καταλαβαίνω.
Δυστυχώς οι ηγεμονίσκοι
του δήμου ουδέποτε την κατάλαβαν.
Γιατί άλλωστε να μπουν
στον κόπο. Και να προσπαθούσαν, που δεν προσπάθησαν, πάλι δεν θα την
καταλάβαιναν. Είχαν άλλωστε τον χρόνο τους μαζί της.
Η Μαρία ήταν ξεκάθαρα «προβληματική». Ηθελε να προσφέρει στον τόπο της και
η ηθική της
ήταν αγκάθι για αυτούς. Χαλούσε την «πιάτσα»...
Πως το ξέρω;
Το έμαθα...
...διαβάζοντας την
επιστολή της με κυριευσε χαρμολύπη.
Χαρά για το ότι υπάρχουν ακόμα άνθρωποι με συναισθηματική λογική και ηθική.
Λύπη γιατί αυτοί οι άνθρωποι
εξοντώνονται αν και αμφιβάλλω αν μπορεί κανείς να εξοντώσει το ήθος... Ακριβώς
όπως ο Λεωνίδας ξεκαθάρισε στους υπολοίπους πως η παραμονή του στις Θερμοπύλες δεν ήταν θέμα ηρωισμού, ήταν
θέμα ήθους...Θα διαφωνήσω μαζί της ως προς το ιστορικό σκέλος. Μπορεί τα
ονόματα να μην διασωθούν όμως οι Πέρσες και οι Εφιάλτες από την άλλη έχουν
εξασφαλίσει μια θέση στην ιστορία. Αρνητική..
Η Μαρία είναι συναισθηματικά και ουσιαστικά ευφυής...
Μέσα σε όλο αυτό το «δήθεν» και τον ωχαδελφισμό η Μαρία είπε αυτό που
πρέπει θυμίζοντας τον όρκο των Αθηναίων οπλιτών...»ΑΜΥΝΩ ΔΕ ΚΑΙ ΜΟΝΟΣ»..
Υποχρέωση των
υπολοίπων τώρα είναι να γίνει
πραγματικότητα το «ΚΑΙ ΟΥΤΩΣ Ο ΑΡΙΘΜΟΣ ΙΚΑΝΟΣ ΕΣΤΙ».
ΥΓ Ευχαρίστως θα πρόσφερα
την θέση μου στο ψηφοδέλτιο στην Μαρία αν
γινόταν και η ίδια το επιθυμούσε... Ελπιζω ο νέος δήμαρχος να την
αποκαταστήσει άμεσα...
0 Σχόλια