Βασίλης Γκόλτσιος: Ούτε Αράχωβα ούτε Μονακό. Η Φυλή έχει την δική της οντότητα.

Ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω τι έχει πιάσει τους τελευταίους Δημάρχους μας που θέλουν σώνει και καλά η Φυλή να γίνει κάτι άλλο από αυτό που είναι.

Ο πρώην είχε βάλει στόχο να την μεταβάλει σε Μονακό.

Βέβαια για να γίνει κάτι τέτοιο έπρεπε να την κάνει και λιμάνι δηλ να μεταφέρει και την θάλασσα στα όρια της Φυλής και να την γεμίσει με Καζίνο.

Κάτι τέτοιο ευτυχώς δεν το κατάφερε και η πόλη μας έμεινε αυτό που ήταν.

Ο νύν Δήμαρχος θέλει να την μεταβάλει σε Αράχωβα.

Γιατί κ. Δήμαρχε ;

Τί έχει να ζηλέψει η Φυλή από την Αράχωβα;

Η Αράχωβα βρίσκεται στον Παρνασσό και η Φυλή στην Πάρνηθα.

Σέ τί υπερτερεί ο Παρνασσός της Πάρνηθας ; Στήν φύση η στην Ιστορία;

Άς το πάρουμε Ιστορικά:

Το όνομα της Πάρνηθας (Πάρνης) ανάγεται στην 3η χιλιετηρίδα π.Χ. και είναι Πελασγικής προέλευσης.

Η Πάρνηθα στην αρχαιότητα αποτελούσε το φυσικό προπύργιο της Αθήνας από τα βόρεια, γι` αυτό και ήταν περισσότερο οχυρωμένο από κάθε άλλο ελληνικό βουνό. Υπήρχαν δυο φυσικά περάσματα που συνέδεαν την Αθήνα με την Θήβα και τους Δελφούς από την διάβαση της Φυλής (700 μ. υψ.) και με την Εύβοια και τον Ωρωπό από τη διάβαση της Δεκέλειας (θέση Κλειδί 640 μ.υψ.).

Στην Φυλή και στην Δεκέλεια υπήρχαν φρούρια και στην Πάρνηθα τείχη και οχυρωματικοί πύργοι, όπως ο πύργος του Λοιμικού 814 μ. υψ.) και ο πύργος του Πυργαρίου (737 μ. υψ.).

Το φρούριο της Φυλής ήταν το στρατηγείο των Λακεδαιμονίων κατά την διάρκεια του Πελοποννησιακού Πολέμου και ξέρουμε τι ρόλο έπαιξε στην αποκατάσταση της Δημοκρατίας στην Αθήνα.

" Θρασύβουλος Στιριεὺς ὀνομαζόμενος, ὢν Ἀθηναῖος, ὑπὸ δὲ τῶν τριάκοντα πεφυγαδευμένος, συνεργούντων αὐτῷ λάθρᾳ τῶν Θηβαίων κατελάβε το τῆς Ἀττικῆς χωρίον ὀνομαζόμενον Φυλήν. Ἦν δὲ τὸ φρούριον ὀχυρόν τε σφόδρα καὶ τῶν Ἀθηνῶν ἀπέχον σταδίους ἑκατόν, ὥστε πολλὰς ἀφορμὰς αὐτοῖς παρέχεσθαι πρὸς τὴν ἔφοδον".

Στις παρυφές της, στην Βαρυμπόμπη βρίσκεται ο τάφος του μεγάλου τραγωδού Σοφοκλή.

Από την Πάρνηθα (όπου πιστεύεται ότι υπήρχε άγαλμα) περιμένανε επί μήνες σημάδι του Δία οι ιερείς της Αθήνας κοιτώντας από την Πνύκα και την Ακρόπολη, για να ξεκινήσει η ιερή πομπή για τους Δελφούς (Πυθαΐδα).

Στήν Πάρνηθα αναφέρεται ο Αριστοφάνης στίς Νεφέλες και στό ίδιο βουνό διαδραματίζεται η υπόθεση "Δύσκολος" του Μένανδρου (Σπήλαιο του Πανός).

Το Σπήλαιο του Πανός ή Νυμφαίο, στο οποίο κατά καιρούς λατρεύτηκαν ο Πάνας και οι Νύμφες του, είχε μία συνεχή λατρευτική ιστορία από τους προϊστορικούς μέχρι τους Βυζαντινούς χρόνους.

Ο Παρνασσός στην μυθολογία και την ιστορία:

O Παρνασσός είναι ένα βουνό επίσης άρρηκτα συνδεδεμένο με την ελληνική μυθολογία αλλά και την ιστορία της χώρας.

Στους πρόποδες του Παρνασσού βρίσκεται το σπουδαιότερο Μαντείο της Αρχαίας Ελλάδας, το μαντείο των Δελφών, το θρησκευτικό κέντρο του αρχαίου ελληνικού κόσμου, που ήταν αφιερωμένο στη Γαία και τον Απόλλωνα.

Μέχρι και σήμερα οι Δελφοί, ο ομφαλός της γης, αποτελούν πόλο έλξης χιλιάδων τουριστών από ολόκληρο τον κόσμο.

Ο Παρνασσός συνδέεται επίσης με τον μύθο του Δευκαλίωνα.

Όταν ο Δίας αποφάσισε να καταστρέψει το ανθρώπινο γένος προκαλώντας έναν κατακλυσμό, ο Δευκαλίων, ακολουθώντας τις συμβουλές του πατέρα του Προμηθέα, επιβιβάστηκε σε ένα πλοίο μαζί με την γυναίκα του Πύρρα για να γλιτώσει.

Το πλοίο τη δέκατη μέρα προσάραξε στον Παρνασσό και θυσίασε στον Δία ζητώντας να δημιουργηθεί ξανά το ανθρώπινο είδος.

Μία άλλη εκδοχή αναφέρει πως μετά τον κατακλυσμό οι κάτοικοι της πόλης που είχε ιδρύσει ο ήρωας Παρνασσός, γιος του Ποσειδώνα, ακολουθώντας τις κραυγές των λύκων οδηγήθηκαν ψηλότερα στο βουνό για να γλιτώσουν.

Εκεί έχτισαν μια νέα πόλη την οποία ονόμασαν Λυκώρεια, την σημερινή Αράχοβα, που σημαίνει κραυγές των λύκων.

Σε όλη τη διάρκεια της ιστορίας, ο Παρνασσός αποτελούσε τον προμαχώνα των ελληνικών φυλών της νότιας Ελλάδας, έναντι των επιδρομέων από τον βορρά.

Το βουνό έπαιξε σπουδαίο ρόλο στην Ελληνική Επανάσταση του 1821, αφού σε αυτό έλαβαν χώρα σπουδαίες μάχες μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων, κυρίως η μάχη της Γραβιάς.

Η Φυλή και η Πάρνηθα έχουν στά πόδια τους το λεκανοπέδιο της Αττικής όπου κατοικεί ο μισός πληθυσμός της Ελλάδος και βρίσκονται τα σπουδαιότερα μνημεία της Ιστορικής και Πολιτιστικής μας Κληρονομιάς.

Έχει εύκολη και χωρίς ιδιαίτερα μεγάλη οικονομική επιβάρυνση, πρόσβαση από μεγάλο μέρος του πληθυσμού του Λεκανοπεδίου.

Άν αξιοποιηθεί και η φύση της με την δημιουργία ,"του Πάρκου Περιβαλλοντικής Ενημέρωσης" στην περιοχή της Πηγής και του Φρουρίου ,κάτι που πρέπει να τεθεί σε προτεραιότητα, αντιλαμβάνεται κανείς πόσο μπορεί να αυξηθεί η επισκεψιμότητα στην περιοχής καθ΄ ΄ολη την διάρκεια του χρόνου ;

Πρόκειται για ένα" εμβληματικό έργο "που θα φέρει κόσμο στήν περιοχή μας.

Να προσθέσουμε την λειτουργία του Εμπορευματικού Σταθμού στό Θριάσιο και την υλοποίηση του Κέντρου Μεταφορών (LOGISTICS) που με τόσο αγώνα προωθεί η Δημοτική Αρχή αλλά και πολλών άλλων δράσεων που μπορούν να προσδώσουν καθημερινή επισκεψιμότητα στην περιοχή και μεγάλη προστιθέμενη αξία.

Θά μπορούσαμε να αναφέρουμε και πολλές άλλες παρεμβάσεις και δράσεις για τίς οποίες,

η Φυλή δεν έχει κανένα λόγο να γίνει Αράχωβα.

Αντίθετα πρέπει να διατηρήσει την δική της οντότητα, την δική της φυσιογνωμία.

Να παραμείνει η Βασίλισσα της Πάρνηθας όπως της αξίζει.

Φυσικά για να μπορεί να ανταπεξέλθει στις τόσες απαιτήσεις χρειάζονται και σημαντικές παρεμβάσεις .

Ενδεικτικά αναφέρουμε:

Τις Κυριακές η Λ. Φυλής δηλ ο κεντρικός δρόμος είναι αδιάβατος.

Η Μελετίου Βασιλείου ίσως μπορεί να προσφέρει κάποια ανακούφιση.

Πρέπει να βρεθεί λύση πρίν το πρόβλημα επιδεινωθεί.

Χώροι στάθμευσης στον ιστό της πόλης είναι ανύπαρκτοι.

Μία τοπική συγκοινωνία με μικρά Λεωφορεία τις Κυριακές ίσως αποτελέσει κάποια λύση.

Η προβλεπόμενη πλατεία στην διασταύρωση των οδών Αγίου Κυπριανού και Θρασύλλου φαντάζει μακρινό όνειρο.