Απάντηση
στην ανάρτηση του Σάββα Σάββα σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης
«Η
αυτ- απάτη του να φωνάζουν οι κλέφτες για να φοβηθούν οι νοικοκύρηδες»
Μετά το αποτέλεσμα της δεύτερης Κυριακής των εκλογών, τονίσαμε
πως οι επιλογές του λαού είναι πάντα σεβαστές και ότι το μάθημα που θέλει να
μάθουμε, θα το μάθουμε. Είπαμε, επίσης, ότι οι κ.κ. Παππούς και Σάββας
αναλαμβάνουν τις τύχες του δήμου και τους ευχηθήκαμε κάθε επιτυχία στην κοινή
τους προσπάθεια.
Εκείνο που δεν είπαμε ήταν η ευκολία με την οποία ο κ.
Σάββας, ενεργώντας με βάση το προσωπικό του συμφέρον, θα πετούσε στον κάλαθο
των αχρήστων συντρόφους και παράταξη (ΕΝΟΤΗΤΑ ΠΟΛΙΤΩΝ) μαζί με τις φρούδες
ελπίδες με τις οποίες τους «έτρεφε» προεκλογικά. Άλλωστε η αλήθεια, η ηθική και
ο κ. Σάββας είναι τρεις έννοιες που κινούνται παράλληλα. Δε θα συναντηθούν
ποτέ.
Και επειδή, όπως λέει και ο Νίκος Καζαντζάκης, «δεν υπάρχουν ιδέες αλλά μονάχα άνθρωποι που
κουβαλούν τις ιδέες και αυτές παίρνουν το μπόι του ανθρώπου που τις κουβαλάει»,
ας μπούμε στην ουσία και ας μιλήσουμε για την «ταμπακιέρα».
Ισχυρίζεται, λοιπόν, ο κ. Σάββας ότι η παράταξη ΔΥΝΑΜΗ
ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ όφειλε να είχε ελέγξει τη
διαδικασία ενοικίασης του κτιρίου του στις αρμόδιες υπηρεσίες του δήμου. Πληροφορούμε
τον κ. Σάββα ότι αυτό έχει ήδη γίνει. Μάλιστα, υπενθυμίσαμε ότι ένας δημοτικός
σύμβουλος δε μπορεί να εισπράξει περισσότερες από 5.000 ευρώ το χρόνο,
διαφορετικά παραιτείται ή εκπίπτει του αξιώματός του. Το γνωρίζει καλά,
άλλωστε, ο κ. Σάββας. Εκείνο που δε γνωρίζει είναι ότι θα τον παραιτήσει η ΔΥΝΑΜΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ με τις νόμιμες ενέργειες που θα
κάνει.
Αναφέρεται, επίσης, σε μισθώσεις κτιρίων με μη νόμιμες
διαδικασίες επί διοίκησης Μπουραΐμη. Είναι γελοίο ένας δημοτικός σύμβουλος με
εμπειρία (ως νομαρχιακός σύμβουλος της παράταξης του ΠΑΣΟΚ αλλά και ως
δημοτικός σύμβουλος του πρώτου Καλλικρατικού δήμου) να ισχυρίζεται ότι μπορούν
οι υπηρεσίες του δήμου να μισθώνουν ακίνητα χωρίς νόμιμες διαδικασίες. Επιπλέον,
είναι γελοίο, διότι βάλλει ευθέως κατά της ακεραιότητας των υπαλλήλων του
δήμου, που και η σημερινή δημοτική αρχή χρησιμοποιεί.
Η δημοτική ενότητας ΦΥΛΗΣ και όχι ΧΑΣΙΑΣ (από εκεί που
πήρε το όνομά του ο σημερινός δήμος για ιστορικούς λόγους) των 7.000 και πλέον
κατοίκων, των 75 χιλιάδων στρεμμάτων διοικητικών ορίων, του 50% του δρυμού της
Πάρνηθας, της βαριάς βιομηχανικής ζώνης και των 2/3 του σημερινού ΧΥΤΑ είχε – ως
πρώην δήμος - το δικαίωμα να νοικιάζει όποιο κτίριο προσφερόταν για ενοικίαση,
προκειμένου να καλύψει τις ανάγκες των δομών του δήμου. Κυρίως, όμως, είχε την
ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ να το κάνει, προκειμένου να διαφυλάξει την περιοχή από την
εγκατάσταση ομάδων πληθυσμού που θα δοκίμαζαν τη συνοχή και την αντοχή της.
Σε κάθε περίπτωση, πάντως, το τίμημα των ενοικιασμένων
κτιρίων δε ξεπέρασε ποτέ τις 15.000 ευρώ. Συνολικά δε, σύμφωνα με τα στοιχεία
που έχουν στη διάθεσή τους οι υπηρεσίες του δήμου, τα ενοίκια από όλες τις
δραστηριότητες που στέγαζε ο ενιαίος δήμος Φυλής (και στις τρεις δημοτικές
ενότητες) δεν ξεπερνούσαν τις 55 χιλιάδες ευρώ. Και το αναφέρει, αποκρύπτοντας παράλληλα
ότι η διοίκηση Παππού έκανε μια ακόμα μεγαλοπρεπή κωλοτούμπα» αφού τελικά πολύ
λίγα από αυτά ξενοικιάστηκαν.
Σχετικά με το τι συνέβη στη δημοτική ενότητα Άνω Λιοσίων
σας παραπέμπουμε στο δελτίο Τύπου της ΔΥΝΑΜΗΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ, το Φεβρουάριο του
2015, με τον τίτλο «Τα νούμερα λένε
ψέματα, οι αριθμοί όχι» (δείτε ΕΔΩ).
Και επειδή ο χρόνος που θα πούμε «τον ψεύτη, ψεύτη και τον κλέφτη, κλέφτη»
είναι ο χρόνος των επόμενων εκλογών, διαβεβαιώνουμε πως, όταν αναλάβουμε πάλι
την ευθύνη, θα νοικιάσουμε ακόμα περισσότερα κτίρια για να ανατάξουμε την
οικονομία της περιοχής και να εντάξουμε στις δομές του δήμου κάθε συνειδητή,
συμμετοχική - συλλογική δραστηριότητα.
Οφείλουμε, πάντως, να παραδεχθούμε ότι ο κ. Σάββας είναι
απολύτως συνεπής στη φήμη που τον ακολουθεί. Για αυτό και θα του κάνουμε τη
χάρη να δούμε ένα – ένα τα σημεία που τον καθιστούν συνώνυμο του ψεύδους.
Ψέμα 1ο: Δείχνει πραγματικά ότι στερείται
όχι μόνο αλήθειας αλλά και ηθικής, όταν αναφέρεται στη μητέρα του επικεφαλής της
ΔΥΝΑΜΗΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ Δημήτρη Μπουραΐμη, η ιδιοκτησία της οποίας και των συγγενών
της, δεσμεύτηκε το 1996 από τη δημοτική αρχή του Νίκου Παπαδήμα και πάνω σε
αυτήν χτίστηκε, ένα χρόνο αργότερα, το σημερινό Κολυμβητήριο της δημοτικής
ενότητας Άνω Λιοσίων. Είκοσι χρόνια μετά, με το αίσθημα ευθύνης του πρώτου πολίτη του δήμου, ο Δημήτρης Μπουραΐμης
ολοκλήρωσε και συμβολαιογραφικά τη
διαδικασία. Έδωσε έτσι το έναυσμα για να κοπούν οι διπλές και τριπλές
αποζημιώσεις των ίδιων ακινήτων και να σταματήσει η «βιομηχανία μη ύπαρξης
συμβολαίων» που είχε δημιουργηθεί. Και βέβαια, ως διοίκηση, προχωρήσαμε σε
αποζημίωση πολλών ακόμα ιδιοκτησιών στο Πάρκο Πόλης, συνάπτοντας συμβόλαια ενώ ξεκαθαρίσαμε,
σε λιγότερο από ένα χρόνο, το ιδιοκτησιακό καθεστώς στο Γεννηματά Ι και ΙΙ και
τη Στέγη Ποντίων.
Ψέμα 2ο: Στο Ζεφύρι αντιμετωπίσαμε όλες
τις εκκρεμότητες του παρελθόντος και αποκτήσαμε, επίσης, πολλές ιδιοκτησίες,
λειτουργώντας πάντα μέσα στο ίδιο δόγμα: ο δήμος έπρεπε να βρίσκεται μέσα στις
«δύσκολες» περιοχές, για να μην επεκτείνονται οι τσιγγάνοι και να δημιουργείται
δημοτική περιουσία. Από αυτό το πλαίσιο δε θα μπορούσε να ξεφύγει η μητέρα του
τοπικού αντιδημάρχου (η οποία δεν εμπίπτει στο ασυμβίβαστο), όπως και όσοι
ιδιοκτήτες βρίσκονται στην περιοχή της Λίμνης (στην καρδιά του τσιγγάνικου
καταυλισμού) και επιθυμούσαν να πουλήσουν τα οικόπεδά τους. Και επειδή τα
ονόματα των ιδιοκτησιών που αγοράστηκαν από το δήμο δεν είναι κρυφά καθώς έχουν
ενταχθεί στο κτηματολόγιο, προκαλούμε τη διοίκηση να τα δώσει όλα στη δημοσιότητα.
Ψέμα 3ο: Το κτίριο του Γιώργου Μανωλά
ήταν ήδη ενοικιασμένο από την προηγούμενη διοίκηση Παππού (2006-2010).
Ψέμα 4ο: Υποχρέωσή μας, ως διοίκηση, ήταν μέρος των
αντισταθμιστικών να πηγαίνει σε αγορές ακινήτων και ιδιαίτερα ακινήτων από τσιγγάνους.
Στους σχεδιασμούς μάλιστα ήταν να αγοράσουμε σχεδόν όλα τα ακίνητα γύρω από το
αστυνομικό τμήμα Άνω Λιοσίων και να δημιουργήσουμε εκεί το Κέντρο Πολιτισμού
της περιοχής. Συνολικά έχουμε αγοράσει πάνω από 300 ακίνητα και, όταν
επιστρέψουμε στο δήμο, θα συνεχίσουμε τις αγορές – αποζημιώσεις ακινήτων,
δημιουργώντας δημοτική περιουσία για να τη βρουν τα παιδιά μας. Και είμαστε ιδιαίτερα
υπερήφανοι για αυτό.
Ψέμα 5ο: Περιμένουμε, με ενδιαφέρον, τον προϋπολογισμό
του 2017 για να δείξουμε ότι οι ενέργειες της συνδιοίκησης του δήμου έχουν
κακουργηματικό χαρακτήρα (οι ψευδείς αιτιάσεις και η ψευδής μηνυτήρια αναφορά
είναι κακουργηματικές πράξεις). Γιατί η «καραμέλα» της έκθεσης Πανάρετου (η
οποία δεν αναφέρει τίποτε περισσότερο από το πως έπρεπε να είχαν λειτουργήσει
οι υπηρεσίες) πρέπει κάποτε να τελειώσει. Όπως θα τελειώσει και ο
στρουθοκαμηλισμός της διοίκησης Παππού – που βάζει το κεφάλι στην άμμο
νομίζοντας ότι έτσι θα κρύψει τη δική της κακοδιαχείριση.
Ψέμα 6ο: Η ανάθεση της μελέτης για τον
ενιαίο δήμο Φυλής έγινε στο Πανεπιστήμιο της Πεσκάρα και μόνο ενώ η διοίκηση Παππού συνεχίζει να υλοποιεί το
περιεχόμενο της προγραμματικής σύμβασης. Ήδη το πρώτο ένταλμα πληρώθηκε με ομόφωνη
απόφαση της οικονομικής επιτροπής, στην οποία συμμετέχει και ο κ. Σάββας.
Ψέμα 7ο: Όταν μιλά για αναθέσεις σε
«συγγενείς και φίλους» ενώ έχει εγκρίνει όλη τη «σοδειά» των απευθείας
αναθέσεων στους κ.κ. Χιώνη και Καλύβα, ύψους τριών εκατομμυρίων ευρώ και πλέον,
απλά γελοιοποιεί τον εαυτό του. Όπως τον γελοιοποιεί, όταν έχει ψηφίσει να
δοθούν σε συγκεκριμένη εταιρία άλλα περίπου 3 εκατομμύρια ευρώ για ανύπαρκτο έργο
στις περιοχές των Ρομά.
Ψέμα 8ο: Στην ταβέρνα του πρώην
αντιδημάρχου Φυλής, στην οποία αναφέρεται, δεν έχουν γίνει ποτέ γεύματα αγάπης
από ΚΑΠΗ και συλλόγους. Το μόνο γεύμα που έχει γίνει ήταν του συλλόγου
εργαζομένων του δήμου, το οποίο το σωματείο πλήρωσε μόνο του. Τουναντίον,
σημερινά μέλη της δημοτικής αρχής είναι τακτικοί θαμώνες της ταβέρνας,
προσδοκώντας, ίσως, ότι εκεί θα φάνε τσάμπα.
Ψέμα 9ο: Οι προμήθειες σε όλους τους
παιδικούς σταθμούς ήταν από ντόπιους προμηθευτές.
Ψέμα 10ο: Στο σπίτι του κρεμασμένου δε
μιλάνε για σκοινί. Ουδέποτε δημοσιοποιήθηκαν από τη διοίκηση Μπουραΐμη - για
λόγους ηθικής τάξης - οι προμήθειες που,
η εταιρία δικών του συμφερόντων και συγγενή του, έκανε διαχρονικά στο δήμο. Η
οικογένειά του κ. Σάββα είναι βασικός προμηθευτής - και μάλιστα σημαντικών
ποσών – στον πρώην δήμο Άνω Λιοσίων, στον καλλικρατικό δήμο Φυλής και σε πρώην
δημοτικές επιχειρήσεις.
Ψέμα 11ο: Στη δημοτική ενότητα Φυλής και
στον καλλικρατικό δήμο δεν αφήσαμε ποτέ και σε κανένα σπίτι να κοπεί το ρεύμα.
Όπως δε θα το κάνουμε ποτέ και στο μέλλον, βασιζόμενοι σε νόμιμες διαδικασίες.
Ψέμα 12ο: Ο άνθρωπος που, τόσο σε προσωπικό
επίπεδο όσο και σε επίπεδο συμφερόντων της οικογενείας του, έχει εισπράξει ένα
τεράστιο ποσό με πολλά μηδενικά, 26 χρόνια από το δήμο Άνω Λιοσίων και τις
δημοτικές του επιχειρήσεις, 10 χρόνια από τον πρώην δήμο Φυλής και 6 χρόνια από
τον καλλικρατικό δήμο, δε δικαιούται να μιλά περί «ηθικής», ούτε να εκχυδαΐζει
την πολιτική ζωή, επιδιώκοντας να περάσει την αντίληψη ότι «όλοι ίδιοι είμαστε».
Το μόνο που υποχρεούται να πει είναι το πώς δαπανήθηκαν
και σε ποιες τσέπες πήγαν τα 120 εκατομμύρια ευρώ που διαχειρίστηκε ο δήμος τα
δυο χρόνια της συνδιοίκησης (2015-2016) και τα οποία ο ίδιος ψήφισε «αβλεπί».
Και βέβαια, υποχρεούται να
πει ένα μεγάλο συγνώμη σε όσους τον πίστεψαν και τον στήριξαν ως επικεφαλής τα
προηγούμενα χρόνια, για το χονδροειδές ψέμα που τους πούλησε και για τον
ανήθικο τρόπο με τον οποίο τους φέρθηκε.
0 Σχόλια