ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΛΑΠΠΑ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 15.09.15, ΣΤΗΝ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΤΗΣ Ο.Μ. ΖΕΦΥΡΙΟΥ, ΜΕ ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΟΜΙΛΗΤΗ ΤΟ ΓΙΩΡΓΟ ΠΑΝΤΖΑ.
Αγαπητές φίλες και φίλοι
Η αποψινή εικόνα μας είναι λίγο μικρότερη από εκείνη που είχαμε
για το Δημοψήφισμα.
Είναι λογικό, περάσαμε και περνάμε μια σοβαρή δοκιμασία σαν
Αριστερά και υποστήκαμε ένα σοβαρό ΣΟΚ.
Οι μέρες είναι δύσκολες και πρέπει να επιστρατεύσουμε όλες μας
τις δυνάμεις, ώστε να ενημερώσουμε σωστά τον κόσμο, για να βγει από
το καβούκι της Απογοήτευσης.
Δεν είναι μικρής σημασίας η δοκιμασία που περνάμε. Πρέπει όμως
να είμαστε έτοιμοι και για τα δύσκολα.
Το κατεστημένο και τα διαπλεκόμενα συμφέροντα, ντόπια και ξένα,
θα κάνουν ότι περνάει από το χέρι τους, όχι μόνο να εμποδίσουν
αλλαγές οποιασδήποτε μορφής, αλλά και προσπάθειες να σταματήσουν
μέρος του κινήματος και να το εξοστρακίσουν από τον αντικειμενικό
τους σκοπό, που είναι το γκρέμισμα του κατεστημένου.
Γι’ αυτό πρέπει κατά κάποιο τρόπο να είμαστε έτοιμοι και για τα
δύσκολα και να μην δυσανασχετούμε, πολλές φορές με μεγάλη ευκολία,
για πράγματα τα οποία πρέπει να περιμένουμε.
Αγαπητές φίλες και φίλοι
Τρεις κατά τη γνώμη μου είναι οι βασικοί λόγοι για τους οποίους ο
ΣΥΡΙΖΑ και ο Πρόεδρός του Αλέξης Τσίπρας πρέπει να βγουν νικητές από
αυτή την εκλογική μάχη και ει δυνατόν Αυτοδύναμος.
1ον)Αυτός που διαπραγματεύτηκε και υπέγραψε τη συμφωνία είναι
ο πιο κατάλληλος να εφαρμόσει τα μέτρα , έτσι ώστε να βρεθούν τα
ισοδύναμα και η εφαρμογή των μέτρων να έχει τις λιγότερο δυνατές
αρνητικές επιπτώσεις στο λαό. Σε διαφορετική περίπτωση
οποιοσδήποτε άλλος θα πετάει διαρκώς τις ευθύνες έξω απ’ αυτόν.
2ον)Βεβαίως, στο διάστημα διακυβέρνησης έγιναν και λάθη και
υπήρξαν και παραλείψεις. Όταν οι άλλοι, Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ για 50 και
πλέον χρόνια ρήμαξαν και λεηλάτησαν αυτή τη χώρα, δεν μπορείς να
ζητάς το απόλυτα σωστό από μια διακυβέρνηση 7 μηνών και μάλιστα
μέσα σ’ ένα περιβάλλον εχθρικό τόσο στο εσωτερικό της χώρας όσο και
στο εξωτερικό. Από αυτή την άποψη ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλέξης Τσίπρας
δικαιούνται μια δεύτερη ευκαιρία, αυτό τουλάχιστον το αναγνωρίζει ο
κάθε καλόπιστος άνθρωπος.
3ον)Ανατριχίλα προκαλεί το σύνθημα της Ν.Δ. και του Μεϊμαράκη
πως μπορούν να εξασφαλίσουν την ομαλότητα της λειτουργίας του
Δημοκρατικού πολιτεύματος και τη σταθερή πορεία της χώρας. Ποιοι?
Ο Μεϊμαράκης πρωτοπαλίκαρο των Ρέϊτζερς της ΟΝΝΕΔ στη
δεκαετία 70-80, ο Βορίδης Πρόεδρος της ΕΠΕΝ με τη φωτιά και το
τσεκούρι καθάριζε τα εμπόδια που έβρισκε μπροστά του και ο
Γεωργιάδης ο Χρυσαυγίτης, ο οποίος προκειμένου να μη χάσει τα
οφίτσια ασπάστηκε τη δάδα της Ν.Δ.. Ο καιροσκοπισμός στο
αποκορύφωμά του.
Αυτοί οι τρεις λόγοι επιβάλλουν, όχι μόνο την επανεκλογή του
ΣΥΡΙΖΑ και του Αλέξη Τσίπρα ως Πρωθυπουργού, αλλά ει δυνατόν
ενισχυμένο και Αυτοδύναμο.
Αγαπητές φίλες και φίλοι
Η Αριστερά στην Ελλάδα, ούτε ευκαιριακή πολιτική δύναμη είναι
ούτε πρόσκαιρη.
Πέρασε από πολλές δοκιμασίες, από πολλές διαφωνίες οι οποίες
οδήγησαν και σε διασπάσεις, όμως πάντα βρίσκονταν εκείνες οι
εφεδρείες, εκείνα τα στελέχη που έβαζαν στην άκρη τις διαφωνίες για
να κάνουν ένα καινούριο ξεκίνημα.
Το αποτέλεσμα μιας τέτοιας προσπάθειας ήταν και ο ΣΥΡΙΖΑ μετά
τη διάσπαση το 1989. Έχει λοιπόν ο καιρός γυρίσματα και το κίνημα θα
μας χρειαστεί όλους. Κανείς δεν περισσεύει. Πρέπει να είμαστε όλοι
προσεκτικοί και συγκρατημένοι, ούτε οι χαρακτηρισμοί θα μας λύσουν
κανένα πρόβλημα, ούτε οι ταμπέλες.
Βιάζονται ορισμένοι να καταλήξουν εύκολα στο ποιος είναι ο
προδότης, ποιος ο πουλημένος, ποιος ο αποστάτης.
Η Αριστερά στη χώρα μας είχε πάντα την «πολυτέλεια» σε κρίσιμες
περιόδους να αναδείχνει σαν πρωτεύον τις διαφωνίες των διαφόρων
ρευμάτων, όμως στη συγκυρία ετούτη αυτά πρέπει να παραμεριστούν.
Αγαπητές φίλες και φίλοι
Οι διαφωνίες αντικειμενικά θα υπάρχουν κυρίως για ζητήματα τα
οποία μόνο η ζωή μπορεί να λύσει, γι’ αυτό και δεν πρέπει κανείς να
διεκδικεί την μοναδική αλήθεια.
Το θέμα είναι πότε πρέπει να προβάλλονται αυτές και πώς να
αντιμετωπίζονται.
Σ’ έναν αριστερό ζωντανό οργανισμό, οι διαφωνίες πρέπει να
συζητούνται και να απαντώνται κι όχι να κρύβονται κάτω από το χαλί.
Οι διαφωνίες που οδήγησαν στη διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι
καινούριες. Τις είχε διατυπώσει επανειλημμένα ο Λαφαζάνης. Θα
έπρεπε ίσως να συζητηθούν πιο επισταμένα. Κι εκείνος έμεινε με την
εντύπωση και την διατηρεί πως αν βγούμε από το ευρώ και
επιστρέψουμε στη δραχμή γιατρεύονται όλες οι ανοιχτές πληγές της
χώρας μας!
Τώρα, μετά την αποχώρησή του από τον ΣΥΡΙΖΑ ανακάλυψε πως
δεν αρκεί μόνο η αλλαγή του νομίσματος, αλλά χρειάζονται και άλλα
προαπαιτούμενα. Αυτή τη φορά έχει δίκιο.
Γιατί με την αλλαγή του νομίσματος και μόνο δεν αλλάζει τίποτα σε
μια χώρα.
Αν σε μια χώρα παράγεται πραγματικός πλούτος, τότε ο πλούτος
αυτός είτε μετρηθεί σε δραχμές, είτε σε δολάρια, είτε σε ρούβλια, είτε
σε ευρώ είναι ένα και το αυτό, είναι πλούτος.
Αν δεν παράγεται πλούτος, τότε τη φτώχεια και την απραξία ένα
και μοναδικό νόμισμα τη μετράει, ο ΔΑΝΕΙΣΜΟΣ και δανεισμός γίνεται
μόνο από εκείνους, που είναι διατεθειμένοι να σε δανείσουν, αλλά και
με τους όρους τους δικούς τους.
Χωρίς να θέλω να γίνω κριτής εκ των υστέρων, ούτε να μηδενίσω
κανενός την προσφορά στο κίνημα της Αριστεράς, πηγαία αναδείχνεται
ένα ερώτημα.
Ο Παναγιώτης ο Λαφαζάνης πρώτος «τη τάξει» υπουργός της
κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, «Υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης» της
χώρας και κυρίως του πρωτογενούς τομέα, μέσα στους 7 μήνες που
πέρασαν, πόσες ομάδας εργασίας λειτούργησε, ώστε ν’ αρχίσει να
γεννιέται ένα τέτοιο κίνημα στη χώρα μας, μιας και ο ίδιος είναι ο
ευαγγελιστής του απεγκλωβισμού της χώρας μας, από τα δεσμά της
Ε.Ε.?
Ποιο είναι το σχέδιο για το Νέο Συνεταιριστικό Κίνημα των
Αγροτών στη θέση του χρεωκοπημένου παλιού και σάπιου?
Όταν διαπιστώνεις πως η χώρα έχει απαξιωθεί παραγωγικά και
σχεδόν οι πάντες έχουν αναγάγει σε «βαριά βιομηχανία» τον τουρισμό,
στην ουσία τη διακονιά, τότε κλάψτα Χαράλαμπε.
Αγαπητές φίλες και φίλοι, ζούμε σε μια χώρα η οποία μπορεί να
πράξει τα πάντα κι εμείς ασχολούμαστε μόνο με τα «τσάρτερ» του
καλοκαιριού και πόσους τουρίστες θα μας φέρουν.
Έχουμε φτάσει στο σημείο να εισάγουμε όχι μόνο γάλα και κρέας
μα και ντομάτες και κρεμμύδια και σιτάρι.
Κανείς δεν μπήκε στον κόπο να συζητήσει με τους Νέους Αγρότες
της χώρας μας. Να τους πει η κυβέρνηση τα σχέδιά της. Να τους κάνει
γνωστό το πρόγραμμά της για τον πρωτογενή τομέα.
Να τους εξηγήσει ποιο πρέπει να είναι το Πατριωτικό καθήκον των
αγροτών, σε περίπτωση επιχείρησης στραγγαλισμού της χώρας από
τους δανειστές, ώστε να εμπεδώσεις ένα κλίμα ασφάλειας στο Λαό.
Δεν το έκαναν οι προηγούμενες κυβερνήσεις γιατί υπηρετούν τα
συμφέροντα των μεγαλοεισαγωγέων.
Δεν το έκανε ούτε και ο Υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης.
Θα πρέπει να το κάνει η κυβέρνηση της Αριστεράς.
Το να διαπιστώνουμε τα πολυδιαπιστωμένα, είναι κουβέντες
βερεσέ και όχι μόνο αυτό, αλλά στην κοινή γνώμη δικαιώνονται εκείνοι
οι οποίοι όλα τα προηγούμενα χρόνια, ενώ έκαναν τα πάντα για να μην
υπάρχει καμιά παραγωγική διαδικασία σ’ αυτή τη χώρα, έχουν κάνει
Θεό το δόγμα, πως πρέπει να είμαστε στον σκληρό πυρήνα της Ε.Ε. γιατί
αλλιώς ο Λαός θα πεινάσει.
Ποιοι το λένε αυτό?
Αυτοί που όλα τα προηγούμενα χρόνια έκαναν ότι περνούσε από
το χέρι τους να κλείσουν οι μεγαλύτερες Κλωστοϋφαντουργίες των
Βαλκανίων και να μειωθεί κατά 80% η Βαμβακοκαλλιέργεια στην
Περιφέρεια της χώρας μας.
Αυτοί οι οποίοι πούλησαν και έκλεισαν τα εργοστάσια της
Ζάχαρης στη χώρα μας καμαρώνοντας, με αποτέλεσμα τη μεν ζάχαρη
να την εισάγουμε από τα Σκόπια, τα δε μηχανήματα των αγροτών να
σαπίζουν αραγμένα στις χέρσες εκτάσεις.
Έκλεισαν δεκάδες εργοστάσια παραγωγής Τοματοπολτού και η
χώρα μας εισάγει τοματοπολτό από την Ιταλία και την Ισπανία.
Έκλεισαν δεκάδες εργοστάσια υποδηματοποιίας που
τροφοδοτούσαν ολόκληρη την πρώην Σοβιετική Ένωση και τη μισή
Ευρώπη με παπούτσια αρίστης ποιότητας.
Έκλεισαν, επίσης, βιοτεχνίες ιματισμού, βγάζοντας χιλιάδες
εργαζόμενους στην ανεργία.
Έκλεισαν 4 από τα μεγαλύτερα ναυπηγεία των Βαλκανίων, με
αποτέλεσμα να μην μπορούν να κάνουν ούτε τις αναγκαίες επισκευές
για την εθνική μας άμυνα.
Ε όχι λοιπόν! Η χώρα μας έχει όλες τις προϋποθέσεις και τις
δυνατότητες να γίνει μια παραγωγική δύναμη μέσα στον ευρωπαϊκό
χώρο, όπου αξιοποιώντας τις γεωπολιτικές, αλλά και τις κλιματολογικές
συνθήκες που διαθέτουμε, να μπορούμε να καλύψουμε τις πρωτογενείς
ανάγκες της χώρας μας και να μην εκβιαζόμαστε από τους
«Λιμοκοντόρους» των χρηματαγορών.
Έχουμε έμπειρο εργατικό δυναμικό και υποδομές να γίνουμε και
ανταγωνιστικοί. Γι’ αυτό πιστεύω πως πρέπει να εμφυσήσουμε
αυτοπεποίθηση στον Λαό μας ότι όχι μόνο μπορεί να τα καταφέρει,
αλλά πως με μια ικανή πολιτική ηγεσία, χτυπώντας τη διαπλοκή και τα
μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, μπορεί να μπει η χώρα σε τροχιά
ανάπτυξης.
Αγαπητές φίλες και φίλο
Μόνο η Αριστερά και ιδιαίτερα ο ΣΥΡΙΖΑ, στη δεύτερη αυτή
θητεία, μπορεί και θα ασχοληθεί με τα πραγματικά προβλήματα που
περιμένουν λύση και βασανίζουν το Λαό και τη Χώρα.
Εμπρός, λοιπόν, με μπροστάρη την Ενεργή Αριστερά για μια Νέα
Ελλάδα της Παραγωγής, της Ανασυγκρότησης και της Προκοπής.
Λάππας Γιάννης
Μέλος της Γραμματείας της ΚΕΔΑ
Μέλος της Ο.Μ. του ΣΥΡΙΖΑ Ζεφυρίου
0 Σχόλια