Εξωτερικος χωρος της Εκκλησίας..Κυριακη μετα την Θεία Λειτουργία..μαζευονται οι πιστοι και οι πιστες να πιουν το καφεδάκι τους , να τα πουνε μεταξύ τους..γεμιζουν τα καθίσματα..αδειαζουν τα πιατα με τα κουλουρακια μεσα στις τσαντες ..τα παιρνουν για τα εγγονια στο σπιτι..
Διπλα τους ορθια, στέκεται και δε στέκεται στα πόδια της ,μια κυρία μαυροφορεμένη ,με τα ματια κόκκινα απο το κλάμα πολλων μερόνυχτων για το χαμο του αγαπημένου της που εχασε προσφατα..γι αυτό αλλωστε υπήρχε το μνημόσυνο εκείνη την Κυριακή.
Στέκεται εκει στην ακρη , ακόμη ορθια, κλαίγοντας σιγανα ,χαμένη στη λύπη της..
Και οι πιστοι συνεχίζουν το μασούλημα , το στραγγισμα του καφέ στο φλυτζανάκι, κουβεντιάζουν για τη ζωή που συνεχίζεται..
Κι εκείνη ακόμη στην ιδια θέση κλαίει βουβα..
....και κανείς απο αυτους τους πιστους που πριν λίγη ώρα ειχαν μαντήλια στα κεφάλια κ γονατιζαν να προσευχηθούν στον Οίκο του Θεού που δίδαξε την αγάπη ΔΕΝ ΤΗΝ ΒΛΕΠΕΙ ΝΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΜΙΑ ΘΕΣΗ ..ΝΑ ΤΗΣ ΑΠΛΩΣΕΙ ΤΟ ΧΕΡΙ..
δεν το άκουσα απο κάποιον , ήμουν εκει , πηρα τον Οδυσσεα στην αγκαλια μου ,έκανα λιγο χώρο να καθήσει δίπλα μας ..και καθώς της εσφιγγα το χερι , ετσι για κουράγιο δάκρυσα κι εγώ
Δάκρυσα για τον κόσμο που δεν βλέπει ,για τον κόσμο που δεν ακούει , για τον κόσμο του " 'ωχ αδερφέ"..
Δάκρυσα για τον κόσμο που μπορεί να σε λιθοβολήσει επειδή δεν είσαι ρατσιστής ,επειδη ακόμη πιστευεις στην ελπίδα, επειδη δε θές να λειτουργείς με τα πρέπει ..
Δάκρυσα γιατι έρχονται αυτές οι Αγιες Μέρες και θέλω ο κόσμος να αλλάξει , να γίνει όπως παλιά , τότε που ήμουνα παιδι και κάθε φορά που έβγαινα απο την εκκλησία ενιωθα στην καρδιά μου αγάπη και αγαλλίαση ..
Δάκρυσα ,,ακόμη νιώθω ..κι ας μου λένε ' τι σε νοιάζει.."
ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ ΡΕ ..ΕΥΤΥΧΩΣ
0 Σχόλια