Είναι αρκετά πρωί και καθώς η τελευταία γουλιά του ζεστού καφέ παλεύει να κατηφορίσει το λαρύγγι σου κοντοστέκεσαι στη διασταύρωση Πίνδου και Πηνειού. Σου είναι δύσκολο να ξεκαθαρίσεις αμέσως τι είναι αυτό που αντικρίζεις να κρέμεται από τους στύλους που τους είχες συνηθίσει να αναμένουν έρμοι και μόνοι τόσο πολύ καιρό στο συγκεκριμένο σημείο.
«Μα ετούτα σαν …φανάρια φαντάζουν!»
Τσιμπιέσαι ώστε να βοηθήσεις τον αγουροξυπνημένο σου εγκέφαλο να ξεκαθαρίσει την εικόνα επιστημονικής φαντασίας που αντικρίζουν τα μάτια σου: ναι, είναι φανάρια… στα Άνω Λιόσια!!!
Είναι όμως αρκετά πρωί και οι άμυνες του θυμικού σου μισοκοιμισμένες με αποτέλεσμα ο νους σου να αρπάξει την ευκαιρία και να αρχίσει να δημιουργεί αλλεπάλληλες κακεντρεχείς σκέψεις:
α. γιατί τώρα, ύστερα από τόσο καιρό και τόσα ατυχήματα; Μήπως σχετίζεται με τις επερχόμενες εκλογές;
β. γιατί τώρα, ύστερα από τόσο καιρό και τόσα ατυχήματα; Μήπως σχετίζεται με τα εγκαίνια του νέου ΑΒ Βασιλόπουλου σε εκείνη τη γωνιά;
γ. γιατί τώρα, ύστερα από τόσο καιρό και τόσα ατυχήματα; Μήπως σχετίζεται και με τα
δύο παραπάνω;
Είναι όμως αυτές οι ανεξέλεγκτες σκέψεις καταδικασμένες. Είσαι, αν μη τι άλλο ένας υπερήφανος κάτοικος του δήμου με τη μεγαλύτερη χωματερή στα Βαλκάνια. Δεν είσαι οποιοσδήποτε δημότης…Έχεις υπομένει τόσα και έχεις αποδείξει πως θα αντέξεις πολύ περισσότερα. Δεν επιβιώνουν στο δικό σου μυαλό τέτοιες σκέψεις κακοήθεις.
Με έναν αξιοθαύμαστο στρατηγικό ελιγμό λοιπόν, τις παρακάμπτεις και ανακουφισμένος κοντοστέκεσαι στο σημείο χάσκοντας ένα ακόμα βήμα ανάπτυξης στο δήμο σου. Το δήμο που άξια έχει καταστεί ως σημείο αναφοράς σε όλους όσοι θέλουν να μιλήσουν για αναβάθμιση και υψηλό επίπεδο διαβίωσης στην Αττική και σε όλη την Ελλάδα… ή μήπως όχι; ...........Καλημέρα.
πηγή:https://www.facebook.com/groups/162731643859966/permalink/438742976258830/
0 Σχόλια