«Πρέπει να ξεχάσουμε ότι ξέραμε μέχρι τώρα…»

ΚΩΣΤΑΣ ΣΚΑΜΑΝΤΖΟΥΡΑΣ: «Πρέπει να ξεχάσουμε ότι ξέραμε μέχρι τώρα…»

Συντάχθηκε απο τον/την Μένη Πιρπινιά

Τετάρτη, 30 Μάιος 2012 17:53

Αν κάτι τον χαρακτήριζε πάντα ήταν η εμμονή στα ιδεώδη του πολιτισμού και του αθλητισμού, εκείνα όμως που δεν έκαναν θόρυβο και δεν διαλαλούσαν την πραμάτειά τους. Η θέση του προέδρου του Πολιτιστικού και Αθλητικού Οργανισμού δήμου Φυλής του έδωσε την ευκαιρία να κάνει αυτή την εμμονή πράξη και η οικονομική συγκυρία τον οδήγησε στην απόφαση να αλλάξει το ύφος των κεντρικών πολιτιστικών εκδηλώσεων στα Άνω Λιόσια. Ο Κώστας Σκαμαντζούρας κέρδισε το «εξωτερικό» στοίχημα, γεμίζοντας την πλατεία με κόσμο που πήγε να χειροκροτήσει το δικό του παιδί και το «εσωτερικό», λειτουργώντας με όρους διαφάνειας. Τώρα, δίνει ραντεβού στο καλοκαιρινό camp, υπεραμύνεται της ανάγκης συγχωνεύσεων στα σωματεία και εξακολουθεί να βάζει ψηλά τον πήχη για τον αθλητισμό και τον πολιτισμό της περιοχής… Συνέντευξη στη Μένη Πιρπινιά Ποια ήταν η εικόνα που εισπράξατε εσείς και ο κόσμος από τις πολιτιστικές εκδηλώσεις; Ότι έπρεπε να γίνουν εκδηλώσεις σε αυτή τη μορφή, λιτές, με απλά πράγματα και χωρίς πολλά χρήματα. Και, κυρίως, με ανθρώπους από την περιοχή. Οι κακές γλώσσες λένε, πάντως, ότι κάνατε αυτήν την στροφή από ανάγκη… Μα, είναι κάτι που το είπα και στην ομιλία μου, δεν το έκρυψα. Η οικονομική κρίση αποτέλεσε την αφορμή να αναζητήσουμε άλλες λύσεις από εκείνες που είχαμε συνηθίσει τόσα χρόνια. Κάτι που δεν ξέρουν όμως οι κακές γλώσσες αλλά το ξέρουν οι συνεργάτες και όσοι με συναναστρέφονται, είναι ότι η στροφή αυτή ήταν, έτσι και αλλιώς, στόχος δικός μου. Πιστεύω στο αθλητικό και πολιτιστικό δυναμικό της περιοχής και, όσο βρίσκομαι σε αυτή τη θέση, θα το προωθώ. Τριγύριζε δηλαδή στο μυαλό σας, η ιδέα να αναδειχθούν παιδιά από την περιοχή, μέσα από τέτοιου είδους εκδηλώσεις; Ασφαλώς. Ο αθλητισμός και ο πολιτισμός δεν είναι μόνο η βιτρίνα αλλά και η ουσία του δήμου μας. Χρόνια τώρα, η περιοχή αναδεικνύει αθλητές και καλλιτέχνες και αυτό δεν αλλάζει, ούτε παραβλέπεται. Και δεν το παραβλέψαμε ποτέ, πάντα βραβεύαμε ως δήμος το ταλέντο. Από εκεί και πέρα, το θέμα του χαμηλού κόστους των εκδηλώσεων το έχουμε συζητήσει πολύ καιρό με το δήμαρχο και δεν έχει να κάνει μόνο με τις συγκυρίες. Αν δεν υπήρχε η κρίση, θα ξεφεύγαμε, δηλαδή, φέτος από την λογική των μεγάλων ονομάτων; Σίγουρα. Μόνο, ίσως, ανήμερα της εορτής θα φέρναμε κάποιον γνωστό καλλιτέχνη. Θέλω, ωστόσο, να σας πω ότι ακούστηκαν και απόψεις να μην γίνει καθόλου το πανηγύρι. Αλλά είναι πια ένα εθιμοτυπικό γεγονός και δεν μπορείς να το καταργήσεις. Μπορείς να μειώσεις το κόστος, όπως και το κάναμε. Υπάρχει σκέψη να γίνει κάτι ανάλογο και στις πολιτιστικές εκδηλώσεις της Φυλής και του Ζεφυρίου; Βέβαια και ευχαριστώ για την ερώτηση, διότι ακούστηκε ότι στη Χασιά θα έρθουν μεγάλα ονόματα. Σας διαβεβαιώνω ότι δεν θα έρθουν ούτε στο πανηγύρι της Φυλής το Δεκαπενταύγουστο, ούτε στο Ζεφύρι στα Ζεφύρεια. Διότι, είναι πολλά ακόμα τα συγκροτήματα των Άνω Λιοσίων, του Ζεφυρίου και της Φυλής που δεν έχουν ακουστεί και θα έχουν την ευκαιρία να το κάνουν σε αυτές τις εκδηλώσεις. Η διοργάνωση των εκδηλώσεων έγινε μόνο από τον Πολιτιστικό και Αθλητικό Οργανισμό; Για πρώτη φορά, ναι. Υπό την αιγίδα του δήμου, αλλά με την φροντίδα των εργαζομένων του Οργανισμού, τους οποίους ευχαριστώ. Από εκεί και πέρα, τις εκδηλώσεις τόσο στη Φυλή, όσο και στο Ζεφύρι, θα τις αναλάβουμε και πάλι εμείς, στηριζόμενοι στο ίδιο πλαίσιο. Ανησυχήσατε κάποια στιγμή ότι μπορεί και να μην πετύχαινε το φετινό πείραμα; Ο κόσμος είχε μάθει να βλέπει γνωστούς καλλιτέχνες, να εισπράττει το «γκλάμουρ» ως αυτονόητο, να ασχολείται με αυτό. Φοβηθήκατε ότι μπορεί να μην γέμιζε η πλατεία; Ο φόβος υπήρχε και ήταν κάτι που το συζητήσαμε ως διοίκηση. Αλλά αποφασίσαμε να το ρισκάρουμε, διότι κάποια στιγμή έπρεπε να γίνει η αρχή. Είμαστε ικανοποιημένοι διότι μαζέψαμε κόσμο που δεν δημιουργούσε προβλήματα, όπως άλλες εποχές, κόσμο που ήρθε να δει τα παιδιά του, να τα χειροκροτήσει, να τα ενθαρρύνει. Άλλωστε, αυτός ο κόσμος μας ενδιέφερε περισσότερο και σε αυτόν απευθυνθήκαμε. Μην ξεχάσουμε και τις παράλληλες εκδηλώσεις, όπως τα θεατρικά στο Ζεφύρι, τις οποίες επίσης παρακολούθησε πολύς κόσμος. Το συμπέρασμα που βγάλατε είναι ότι οι πολίτες δεν θέλουν πολλά για να περάσουν καλά; Αυτό είναι δεδομένο και πάντα θα έπρεπε να υπήρχε. Τον κόσμο τον έμαθαν να θέλει πολλά για να ευχαριστηθεί. Μπορούμε όμως και με λιγότερα. Για μένα, το μεγαλύτερο πρόβλημα που υπάρχει – και είναι γενικότερο πρόβλημα της εποχής – είναι πως ο κόσμος δεν χαμογελάει. Επόμενο ραντεβού σε πολιτιστική εκδήλωση; Προγραμματίζουμε μια μεγάλη εκδήλωση των αθλητικών δραστηριοτήτων για το κλείσιμο της χρονιάς, όπου θα βραβευθούν η ρυθμική και ενόργανη γυμναστική όλου του δήμου, τα παιδιά της Πάλης που σάρωσαν φέτος τα βραβεία καθώς και η γυναικεία ομάδα του 2ου Λυκείου Άνω Λιοσίων που κατέκτησε το κύπελλο στο σχολικό πρωτάθλημα. Θα γίνει φέτος και πάλι το καλοκαιρινό camp; Βέβαια, θα ξεκινήσει στις 18 Ιουνίου και θα διαρκέσει μέχρι αρχές Αυγούστου. Φέτος, μάλιστα, μπορεί να υποδεχθεί πολύ περισσότερα παιδιά, τα οποία θα έχουν τη δυνατότητα να κάνουν κολύμπι, να παίξουν μπάσκετ, ποδόσφαιρο, να πάνε εκδρομές στη φύση και να γνωρίσουν την αρχαία Φυλή και τον πολιτισμό, να κάνουν ορειβασία σε συνεργασία με τον ΕΠΟΣ Φυλής και άλλες δραστηριότητες. Καλό είναι να ενημερωθούν οι γονείς, διότι φέτος είμαστε έτοιμοι να δεχθούμε μέχρι και 200 παιδιά. Ποια είναι τα προβλήματα που υπάρχουν αυτή τη στιγμή και που έχουν να κάνουν με τη λειτουργία του Οργανισμού; Κατ’ αρχήν, θα ήθελα να σας πω, ότι είμαι ικανοποιημένος από τη λειτουργία του Οργανισμού, ιδιαίτερα στο αθλητικό κομμάτι, αν σκεφτούμε τα προβλήματα που αντιμετωπίσαμε και συνεχίζουμε να αντιμετωπίζουμε. Τώρα, όσον αφορά στα προβλήματα, είναι κυρίως γραφειοκρατικά, διαδικαστικά και οικονομικά. Καλούμαστε να λειτουργήσουμε, μέχρι στιγμής, χωρίς επιχορήγηση, να συντηρήσουμε τα γήπεδα, τα κλειστά γυμναστήρια, το κολυμβητήριο. Με την επιστροφή του προϋπολογισμού, θα επιχορηγηθούμε για να αποπληρώσουμε ότι δαπάνη έχουμε κάνει, να βοηθήσουμε τα σωματεία και να τελειώσουν τα θέματα με τα γήπεδα του Πανοράματος και του Ακρατήτου. Που βρίσκεται το θέμα των γηπέδων που αναφέρατε; Στο Πανόραμα έχουν ολοκληρωθεί ο αγωνιστικός χώρος και τα αποδυτήρια, μένει το πρόβλημα με τη ΔΕΗ. Πρόβλημα υπάρχει και με τη φύλαξη το βράδυ, πρέπει να μπει φύλακας. Αλλά το κυριότερο είναι να μπει το φως, για να πάρει ζωή. Όσον αφορά, στον Ακράτητο, όπως έχει πει και ο δήμαρχος, θα το φτιάξει με αυτεπιστασία ο δήμος. Το ζήτημα είναι να ξεκολλήσουμε αυτές τις δύσκολες εποχές, γιατί μόνο εμείς ξέρουμε τι βιώνουμε και πως προσπαθούμε να τα βγάλουμε πέρα. Ο καθένας έξω μπορεί να λέει ότι θέλει. Η αλήθεια βρίσκεται μέσα. Είχατε προαναγγείλει συναντήσεις με τις διοικήσεις των συλλόγων. Έχουν γίνει; Με τους αθλητικούς συλλόγους συναντήθηκα και τους εξήγησα την κατάσταση που υπάρχει. Τους ανέφερα ότι ο αθλητικός οργανισμός δεν μπορεί να επιχορηγήσει, μόνο ο δήμος μπορεί να το κάνει, με συγκεκριμένο ποσό και θα το κάνει στο επόμενο διάστημα. Το μόνο που μπορούμε να τους παρέχουμε εμείς είναι ο ιματισμός τους και θα το κάνουμε τον Σεπτέμβριο. Από εκεί και πέρα, θέλουμε να δημιουργήσουμε ένα αρχείο, να δούμε πόσα και ποια σωματεία λειτουργούν, ποια είναι νόμιμα και τι δυναμική έχει το καθένα. Εξακολουθεί να υπάρχει η σκέψη της συγχώνευσης των σωματείων, όπως έχετε πει και στο παρελθόν; Πόσο εφικτό, πραγματικό και λειτουργικό είναι κάτι τέτοιο; Γιατί να μην μπορεί να γίνει; Να αντιστρέψω το ερώτημα: γιατί δεν έχει γίνει; Γιατί δεν αντιλαμβάνονται, ίσως, οι εκάστοτε διοικήσεις των ομάδων την ανάγκη να γίνει κάτι τέτοιο και στα σωματεία ιδιωτικού δικαίου δεν μπορούμε να παρέμβουμε. Αλλά, πιστέψτε με, είναι απόλυτη η ανάγκη για συγχωνεύσεις. Όποιος δεν το αντιληφθεί περαιτέρω, μόνο να χάσει έχει, σε τέτοιες εποχές. Δεν μπορεί να υπάρχουν τόσοι ΔΑΣ. Προσωπικά, θα τους καλέσω να καθίσουμε γύρω από ένα τραπέζι και να συζητήσουμε. Διότι, τέλος, ότι ξέραμε μέχρι χθες πρέπει να το ξεχάσουμε. Ο δήμος δεν μπορεί να επιχορηγεί και οι επαγγελματίες της περιοχής δεν έχουν χρήματα πλέον για να βοηθούν. Είναι άνθρωποι που ασχολήθηκαν στο παρελθόν για το μεράκι και το κέφι τους αλλά τώρα δεν μπορούν να κάνουν ούτε αυτό. Εξάλλου και για τα παιδιά είναι καλύτερα. Όταν ένας σύλλογος έχει 30 και 40 παιδιά είναι πιο δυνατός από έναν άλλο που φυτοζωεί. Όσον αφορά στη στέγαση με τις άλλες δραστηριότητες; Για το χοροθέατρο ΑΜΥΝΑ έχουμε βρει ένα χώρο εδώ στα Άνω Λιόσια και έχουμε μπει στη διαδικασία του διαγωνισμού. Αναζητούμε, επίσης ένα χώρο για το κομμάτι των εικαστικών. Κάποτε έμπαιναν μεγάλα στοιχήματα σε σχέση με τον αθλητισμό και πολιτισμό της περιοχής. Τώρα, τι στοιχήματα βάζετε; Τα ίδια. Να παραμείνει ψηλά ο πήχης σε αυτό το κομμάτι. Εκείνο, όμως, που πρέπει να προηγηθεί είναι το νοικοκύρεμα του Οργανισμού και αυτό σας το είχα πει και στην πρώτη συνέντευξη που είχαμε κάνει. Να υπάρξουν δομές, οργανόγραμμα, σωστή λειτουργία και γνώση κάθε λεπτομέρειας. Πέρα από αυτά, για μένα μεγάλο στοίχημα, επίσης, είναι να φέρουμε όσα περισσότερα παιδιά μπορούμε στον αθλητισμό και τον πολιτισμό, γιατί απομακρύνονται από τους κινδύνους που τα περιβάλλουν και διαπλάθουν ένα διαφορετικό χαρακτήρα. Να βγάλουμε πολίτες σωστούς στην κοινωνία. Είπε: «Η βραδιά αφιέρωμα στον Γιάννη Ρενιώτη ήταν ένας φόρος τιμής στην προσφορά του, τόσο σε αθλητικό όσο και σε καλλιτεχνικό επίπεδο. Θα ζει πάντα στις καρδιές μας, θα τον θυμόμαστε για το θάρρος, τη ψυχή, το χαμόγελο και την ζεστή παρουσία του και πάντα θα αποτελεί ένα αναντικατάστατο μέλος της κοινωνίας μας. Τέτοιοι άνθρωποι δεν πρέπει να ξεχαστούν. Υπάρχουν πολλά ακόμα πράγματα που θα κάνουμε για το Γιάννη, στο πέρασμα του χρόνου...» «Η Φιλαρμονική Ορχήστρα του δήμου, υπό τον Νίκο Καλομοίρη, κάνει εξαιρετική δουλειά και πρέπει να το σημειώσουμε ιδιαίτερα. Είναι από τα σημαντικότερα κομμάτια που έχουμε στον Οργανισμό, διότι εκτός από την παρουσία της σε εθνικές και τοπικές εορτές, έχει κάνει ένα μουσικό σύνολο με αξιέπαινη παρουσία. Έχουμε πει με τον κ. Καλομοίρη, να οργανώσουμε καλοκαιρινές μουσικές βραδιές στις πλατείες του δήμου, όπου ο κόσμος θα έχει τη δυνατότητα να περάσει καλά». πηγή:www.doxthi.gr Την αναδημοσιεύουμε και ελπίζουμε ότι δε θα χρειαστεί να τη φέρουμε σε αντιπαράθεση με αυτά που θα γίνουν στο μέλλον.