Εδώ και δύο χρόνια περίπου συζητάμε την πρόταση της κυβέρνησης για το Νέο Καλλικράτη και κανείς δεν έχει γίνει σοφότερος. Κανείς μας δεν ξέρει ακόμα και τώρα ποιες ακριβώς αλλαγές θα περιλαμβάνει και ποιες ανατροπές θα φέρει εκτός από την απόφαση του Υπουργείου για το εκλογικό σύστημα.
Κατά την άποψή μου μια συζήτηση για αλλαγή ξεκινάει από την αποτίμηση του ισχύοντος νόμου και μετά διαπιστώνει τις διορθώσεις που πρέπει να γίνουν για να λειτουργήσει καλύτερα η Αυτοδιοίκηση. Ούτε αυτή η κουβέντα αλλά ούτε και το πώς θέλουμε την Αυτοδιοίκηση στο μέλλον έγινε ποτέ, με ευθύνη του Υπουργείου αλλά και της ΚΕΔΕ.
Διαβάζω ανακοινώσεις και από τις δύο πλευρές ότι ο διάλογος έχει ήδη γίνει και αναρωτιέμαι πότε έγινε αυτό και πότε συμμετείχε στη διαδικασία η Αυτοδιοίκηση. Ακόμα χειρότερα δε, φοβάμαι μήπως οδηγηθούμε σε μία fast track διαδικασία ψήφισης του νομοσχεδίου χωρίς η Αυτοδιοίκηση να έχει πάρει μέρος σε αυτή τη ζύμωση.
Κατά την άποψή μου όλα ξεκίνησαν από την αρχή με τελείως λάθος τρόπο και έτσι συνεχίζονται μέχρι σήμερα. Το Υπουργείο όφειλε με όποιον τρόπο και αν είχε ξεκινήσει τη συζήτηση με τους φορείς να την κλείσει σύντομα (και όχι δύο χρόνια μετά) και να καταθέσει πρόταση για διαβούλευση στην Αυτοδιοίκηση.
Η Αυτοδιοίκηση (ΚΕΔΕ, ΠΕΔΑ, Αυτοδιοικητικοί) όφειλαν να πάρουν μέρος στην αρχική συζήτηση καταθέτοντας τεκμηριωμένες προτάσεις και όχι ακολουθώντας τη στάση της ΚΕΔΕ που ασκώντας αντιπολίτευση στο υπουργείο απλώς παρακολούθησε τη συζήτηση και κατόπιν αποχώρησε από αυτήν. Ήταν η εποχή που στις δύο μεγάλες παρατάξεις της ΚΕΔΕ επικρατούσε η άποψη της ανατροπής και όχι του διαλόγου με την κυβέρνηση.
Εδώ και ένα χρόνο που έχει τελειώσει αυτή η διαβούλευση (?) ούτε το Υπουργείο αλλά ούτε και η ΚΕΔΕ έχουν καταθέσει πρόταση νομοσχεδίου για συζήτηση. Γιατί μόνο τότε θα γίνει η συζήτηση, όταν έχουμε ολοκληρωμένη πρόταση μπροστά μας. Αντί αυτού διεξάγεται μία διελκυστίνδα μεταξύ τους για το ποιος θα μείνει με το μουντζούρη.
Θεωρώ ότι έστω και τώρα μπορεί να σωθεί η παρτίδα. Δε πειράζει που η πρόταση άργησε μια μέρα, δύο, τρείς, πολλές… έχουμε χρόνο μέχρι τις εκλογές του 2019 να το συζητήσουμε. Αλλά πρέπει πρώτα από όλα να το δούμε. Οφείλει και ο Υπουργός να δώσει χρόνο στην Αυτοδιοίκηση να συζητήσει για το μέλλον της και το μέλλον της χώρας μας. Καθώς η Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι σημαντικός πυλώνας ισορροπίας αλλά και ανάπτυξης για την Ελλάδα.
Είναι δικαίωμα μιας δημοκρατικά εκλεγμένης κυβέρνησης να νομοθετεί το εκλογικό σύστημα που έχει προεκλογικά εξαγγείλει αλλά και της Αυτοδιοίκησης να έχει το χρόνο να τοποθετηθεί πάνω σε αυτό, να το κρίνει, να ζητήσει αλλαγές ή να το υπερψηφίσει.
Θέλουμε χρόνο κ. Υπουργέ και οφείλετε να μας τον δώσετε. Ακόμη και αν διαφωνήσουμε μαζί σας σε κάποια άρθρα, θα ξέρουμε και εμείς και εσείς ότι στο νομοσχέδιο πριν ψηφιστεί υπήρξε διάλογος και αυτό είναι βασικό στοιχείο της δημοκρατίας που όλοι μας αναγνωρίζουμε την ανάγκη της.
ΥΓ. Η στάση της ΚΕΔΕ να ορίσει ημερομηνίες συνεδρίων χωρίς νομοσχέδιο στα χέρια της δεν εκθέτει τον Υπουργό αλλά μόνο την Αυτοδιοίκηση.
*Πρόεδρος Περιφερειακής Ένωσης Δήμων Αττικής, Δήμαρχος Νίκαιας – Αγ. Ι. Ρέντη
0 Σχόλια