Οι λέξεις πατρίδα, θρησκεία, οικογένεια ήταν
έννοιες ιερές που τις σέβονταν και τις υπερασπίζονταν όλοι. Τα ήθη και τα έθιμα
τηρούνταν κάθε χρόνο με ευλάβεια από τους πολίτες καθώς συνδέονταν με αξίες και ιδανικά στα οποία πίστευαν
όλοι. Πως αλλάζουν τα πράγματα; Η αυτογνωσία είναι αρετή, θα πρέπει λοιπόν
να γνωρίζει κανείς τις δυνατότητές του και να σέβεται το γεγονός πως υπάρχουν
όρια που δε μπορεί να ξεπεράσει. Η ισορροπία μεταξύ σοβαρού και αστείου, είναι
πολύ λεπτή και όταν κρίνεται δημόσια μπορεί εύκολα να γελοιοποιήσει αλλά και να
εκθέσει τον πραγματικό σκοπό.
Μπορεί να λέμε ότι όταν υπάρχει
θέληση καταφέρνει κανείς τα πάντα αλλά αυτό δε σημαίνει
πως μπορεί να
εκμεταλλευτεί και το δημόσιο αξίωμά του για να ικανοποιήσει τα προσωπικά του
συμφέροντα αδικώντας αυτούς που του έδειξαν εμπιστοσύνη επιλέγοντάς τον.
Δυστυχώς ακόμα δεν έχουν καταλάβει κάποιοι πόσο εφήμερη είναι η εξουσία και
πόσο εύκολα μπορεί να γίνει κανείς από δήμαρχος κλητήρας. Οι πράξεις είναι αυτές
που μένουν στο χρόνο και όταν είναι άδικες ή δεν πραγματοποιούνται, τότε ο
κόσμος ξεσηκώνεται και αυτό ονομάζεται φωνή λαού που είναι πιο δυνατή και από
την οργή του θεού που τον μπερδεύουν κάποιοι στα πολιτικά τους παιχνίδια και
μπορεί ξαφνικά να δούμε και το Θεό υποψήφιο σε κάποιο ψηφοδέλτιο που κανείς δεν
ξέρει από πού θα προέρχεται.
Τέτοια εποχή ήταν που ο Χριστός,
ο Υιός του Θεού, μπήκε στο Ναό και τους πέταξε όλους έξω γιατί η θρησκεία δεν
εμπορεύεται, δε συναλλάσσεται δεν πολιτικοποιείται και δεν έχει αντιπαλότητες
όπως συμβαίνει στον τόπο μας σήμερα.
ΘΑ ΣΥΝΑΝΤΗΘΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ
Ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΕΙΝΑΙ ΓΕΜΑΤΟΣ
0 Σχόλια