Η ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΑΝΑΡΡΙΧΗΣΗΣ...

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Η ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΑΝΑΡΡΙΧΗΣΗΣ...
 
 






           
            Σε διάφορες ανακοινώσεις βλέπουμε ανθρώπους που γνωρίζουμε από την πολυετή εμπλοκή τους στην Τ.Α. να κάνουν διάφορες κριτικές αλλά και κωλοτούμπες, κατηγορώντας ο ένας τον άλλον με διάφορους τρόπους. Αναρωτιέμαι με τη συμπεριφορά τους...σκεφτόμενος τον αείμνηστο γραμματέα του Συλλόγου μας Αναστάσιο Χελιώτη που τους έλεγε για την αξιοπρέπεια με τον δικό του τρόπο. «Αξιοπρέπεια ρε συ, όχι ξεσκόνα - γλείψε, αν θέλεις ένα πάρε δυό, τώρα που πήρες σκύψε». Σκέφτηκαν άραγε ότι με τέτοιον τρόπο “σταθερότητας”, δε μπορεί να ισορροπήσει κανείς με τα σημερινά δεδομένα;
            Ονόματα δε λέμε, αλλά κοντά στο νου κι η γνώση, αυτοί που φωνάζουν σήμερα για το χθες, φώναζαν και χθες για προχθές και θα φωνάζουν και αύριο για μεθαύριο, φτάνει να κάνουν τη δουλειά τους με τον τρόπο που νομίζουν ότι ξέρουν αυτοί.
            Στις τριπλογυριστές εξηγήσεις και απαντήσεις που δίνουν δεν μιλούν για τον εαυτό τους, για τη συμπεριφορά τους και για τα αποτελέσματά τους, απλά συνεχίζουν να


πιστεύουν και να λένε ότι είναι κάτι και αυτοί σήμερα.
            Ένας Θεός ξέρει τι έχουν στην πίσω πλευρά του μυαλού τους, γιατί αποκλείεται να φωνάζουν και να ωρύονται τόσο πολύ για τις ανάγκες του κόσμου χωρίς να μας μιλούν για τις προσωπικές τους φιλοδοξίες και το τι επιδιώκουν.
            Το θέμα μας είναι ότι κάνουν πολύ φασαρία για το τίποτα και νιώθουμε την υποχρέωση να τους απαντήσουμε ότι κάτι περισσότερο πρέπει να κάνουν για να ξεφύγουν από το τίποτα. Διαφορετικά, θα συνεχίσουν να βαδίζουν προς το τίποτα, αυτό που έκαναν δηλαδή και στο παρελθόν.

            Και δεν μιλάμε για τον βασιλιά ή την βασίλισσα της σκακιέρας, μιλάμε για απλά στρατιωτάκια που τους δόθηκε η ευκαιρία να αναρριχηθούν σε σημεία που δεν τους ανήκουν, πολλαπλασιάζοντας την επικινδυνότητά τους λόγω ανικανότητας, γιατί αν ήταν ικανοί κάτι θα είχαν κάνει τα προηγούμενα χρόνια. Ο χρόνος θα μας δείξει τη διαφορά. Είδωμεν...                                                                                                                                                                                                                                Γ. Ρεθυμιωτάκης

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια