Όχι στην πλήρη… ακινησία, όχι στην υποταγή

Ελάχιστοι, είναι η αλήθεια, περίμεναν κάποια αντίδραση από τη διοίκηση του Δήμου Φυλής, σε ότι αφορά το θέμα της απόφασης της κυβέρνησης για την ουσιαστική κατάργηση της δημοτικής αστυνομίας. Και αυτό, όχι μόνο διότι οι τοπικοί άρχοντες έχουν πολλά θέματα που τους απασχολούν και ενδεχομένως…εξαντλούν τις δυνάμεις τους (θυμίζουμε οι υπάλληλοι του δήμου παραμένουν απλήρωτοι, έχοντας βρεθεί στη μέση μιας κόντρας μεταξύ της περιφέρειας και της διοίκησης Μπουραΐμη η οποία φαντάζει πραγματικά «περίεργη» σε πολλούς) αλλά και γιατί κατά το παρελθόν έχουμε αντικρύσει πολλάκις την ίδια, αναιμική αντίδραση και σε άλλα ζητήματα μείζονος σημασίας.

Φυσικά, σε μια περιοχή με πολλές ιδιαιτερότητες όπως η δική μας, χωρίς καμία αμφιβολία κάποια πράγματα θα έπρεπε να γίνονταν διαφορετικά και μας θλίβει το ότι κανείς από τη δημοτική αρχή δεν έχει βγει μπροστά για να «φωνάξει» για αυτά.

Αναντίρρητα (δυστυχώς), Άνω Λιόσια και Ζεφύρι κατά κύριο λόγο, αλλά πολλές φορές και η Χασιά, πλήττονται σημαντικά από την παραβατικότητα. Οι γνωστές περιθωριοποιημένες κοινωνικές ομάδες συνεχίζουν να αποτελούν απειλή για τον τόπο μας και αυτός ακριβώς είναι ο λόγος για τον οποίο ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ συγκεκριμένη πολιτική από τη διοίκηση του Δήμου.

Κύριοι της κυβέρνησης, η «ΕΝΟΤΗΤΑ ΠΟΛΙΤΩΝ» εκφράζει την απορία της και εκθέτει τους προβληματισμούς, που βασανίζουν τους κατοίκους του Δήμου Φυλής:

- Πλήρης διάλυση της δημοτικής αστυνομίας! Σχεδόν ακατανόητο. Σε έναν τόπο όπου σε ιδιωτικές συζητήσεις πολλοί δημότες χαρακτήριζαν σχεδόν απαραίτητη, όχι την ύπαρξη, αλλά τη γιγάντωση της δημοτικής αστυνομίας λόγω των γνωστών ιδιαιτεροτήτων, τώρα βρισκόμαστε στο ακριβώς αντίθετο ρεύμα! Τέτοιες αποφάσεις κάνουν τον κόσμο να αισθάνεται «γυμνός», καθώς η ασφάλεια όχι απλά τίθεται σε αμφιβολία, αλλά καταρρακώνεται.

- Κάνετε λόγο για διαθεσιμότητα των σχολικών φυλάκων. Σε μια περιοχή όπως τα Άνω Λιόσια, όπου πολλά σχολικά συγκροτήματα βρίσκονται μια «ανάσα» από περιοχές που ακόμα και για την αστυνομία θεωρούνται απροσπέλαστες και πολλοί τις χαρακτηρίζουν «γκέτο», αυτό θα ήταν έγκλημα. Το γιατί δεν απαιτεί ιδιαίτερη σκέψη και ανάλυση, καθώς θεωρούμε πως και ο πλέον αδαής μπορεί να αντιληφθεί το μέγεθος της απειλής για τα παιδιά μας.

Ζητάμε από τη διοίκηση να τραβήξει το σχοινί. Ας μην ξεχνάμε πως ο δήμαρχος Καματερού-Αγίων Αναργύρων Νίκος Σαράντης με την πίεση που ασκεί στην ΚΕΔΕ (Κεντρική Ένωση Δήμων) δείχνει το δρόμο σε όσους θέλουν να ακολουθήσουν. Εξάλλου, με πρακτικές όπως αυτές της «ενδοδημοτικής κινητικότητας» θίγονται άμεσα τα συμφέροντα των εργαζομένων και παράλληλα εξυπηρετούνται στο ακέραιο εκείνα της κυβέρνησης που στα μάτια του κόσμου μοιάζει όλο και περισσότερο εντολοδόχος του Δ.Ν.Τ. και όλων εκείνων που έχουν φτάσει τη χώρα μας στην οικονομική εξαθλίωση.

Δεν ζητάμε θαύματα, ζητάμε αγώνα και μάχες. Μάχες κόντρα σε αυτούς που απροκάλυπτα ζητούν την περαιτέρω υποβάθμιση της ποιότητας ζωής μας. Οι στιγμές είναι κρίσιμες για όλους και περιθώρια για υποχωρήσεις δεν υπάρχουν, εκτός κι αν αυτές είναι… ηθελημένες.