Από τον Οκτώβριο του 2010 επισκεπτόμαστε οικογενειακά το νέο νεκροταφείο Άνω Λιοσίων σχεδόν καθημερινά. Οι εμπειρίες μας πολλές και σχεδόν απίστευτες για κάποιον που δεν γνωρίζει την νοσηρή πραγματικότητα του Δήμου Φυλής.
Δεν θα σχολιάσω καν το μέρος όπου είναι τοποθετημένο. Ένα μέρος απομονωμένο, με μέσο πρόσβασης δύο λεωφορεία για την Ελευσίνα που περνάνε αραιά, τα Σ/Κ δε σπάνια. Οι άτυχοι που το παίρνουν πρέπει να κατέβουν σε μία στάση στη μέση ενός αυτοκινητόδρομου ταχείας κυκλοφορίας χωρίς καμία απολύτως σήμανση. Αν λοιπόν δεν σε
πατήσει κάποιο αυτοκίνητο, δεν πέσεις από το λοφάκι που πρέπει να περάσεις για να φτάσεις πιο γρήγορα ή δεν σε κυνηγήσει κανένας σκύλος σε μία περιοχή που είναι εντελώς ερημική και δεν υπάρχει κανένας να φωνάξεις βοήθεια και περπατήσεις περίπου ένα δεκάλεπτο, έφτασες στο νεκροταφείο. Υπάρχει βέβαια και ένα λεωφορείο του Δήμου, που αν δεν υπάρχει καμία απεργία ή στάση εργασίας ή έλλειψη πετρελαίου μπορεί και να σε πάει.
Άντε και φτάνεις. Πρώτα απ’ όλα, σε παίρνει η μπόχα γιατί είναι τοποθετημένο δίπλα στη χωματερή, σε ένα άνοιγμα που δεν προφυλάσσεται από πουθενά με αποτέλεσμα όποτε φυσάει οι μισοί τάφοι από τους δυνατούς ανέμους να γίνονται κομμάτια.
Όλα αυτά όμως δεν είναι τίποτα μπροστά σε αυτό που επικρατεί μέσα στο νεκροταφείο. Έρημα κτίρια εγκαταλειμμένα και λεηλατημένα. Δεν υπάρχει εκκλησία αλλά ούτε και παπάς και ας είναι καλά οι ιερείς των άλλων περιοχών που κάνουν ολόκληρο ταξίδι για να κάνουν τρισάγια. Η δε καθαριότητα του χώρου συγκλονιστική. Ένας λασπότοπος, χωρίς καμία υποδομή και ευτυχώς που υπάρχουν οι συγγενείς για να καθαρίζουν εκτός από τους τάφους και λίγο και γύρω από αυτούς. Για να τους βοηθήσουν μάλιστα, απέσυραν και δύο λάστιχα ποτίσματος που υπήρχαν στις βρύσες, με εντολή ανωτέρου σύμφωνα με τους εργαζόμενους, με αποτέλεσμα να θυμόμαστε τις παλιές καλές εποχές που κουβαλάγαμε νερό με τους κουβάδες.
Για να μην είμαστε αχάριστοι όμως η φιλοζωία είναι έντονη στο νέο νεκροταφείο. Κάποιοι είδαν και απόειδαν ότι τα κτίρια δεν πρόκειται να ολοκληρωθούν με αποτέλεσμα σε ένα από αυτά να εγκαταστήσουν περιστερώνες. Πανέμορφα τα συμπαθή πτηνά αλλά η κοτσιλιά πάει σύννεφο.
Είμαι σίγουρη ότι οι εργαζόμενοι κάνουν ότι μπορούν και γενικότερα μπορώ να πω ότι είναι πρόθυμοι και εξυπηρετικοί. Δεν μπορώ όμως να πω το ίδιο και για τη διοίκηση που απλώς αδιαφορεί. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο κ. Ραφτέλης (αντιδήμαρχος) όταν τον ρώτησα πως θα πηγαίνουμε στο νεκροταφείο σε ένα δημοτικό συμβούλιο μου απάντησε, πολύ λογικά σύμφωνα με το δικό του μυαλό, «να μην πηγαίνετε». Περιμένω πως και πως την ώρα που θα κλείσει ο πατέρας μου τρία χρόνια θαμμένος και θα έρθει ο Δήμος να μου ζητήσει να πληρώσω για το «προνόμιο» να παραμείνει θαμμένος σε αυτό το «εξαίσιο» μέρος. Τότε θα ρίξουμε τα μεγαλύτερα γέλια.
πηγή:https://www.facebook.com/groups/162731643859966/permalink/254697847996678/
0 Σχόλια