Η Συναγωνίστρια με στοιχεία και αποδείξεις πολλά παλαιότερα φύλλα της εφημερίδας του Κινήματος, παρουσίασε στον κόσμο πως η Χρυσή Αυγή είχε, έχει και θα έχει θέση για όλα τα ζητήματα της ελληνικής κοινωνίας και αυτό είναι που "τρελλαίνει" το σύστημα που ψάχνει να βρεί τρόπους αντίδρασης.
Αναλυτικά, αναφέρθηκε στο τι έλεγε η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ το 1992 για την Σερβία, το 1993 για το Μακεδονικό, το 1996 για τα Ίμια, και σε πολλά ακόμη... Τότε και τώρα η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ κατέγραφε πάντα την ορθή άποψη των Ελλήνων Εθνικιστών. Κατέγραφε πάντα την αλήθεια.Κλείνοντας την ομιλία της η συναγωνίστρια Ε.Ζαρούλια είπε: "Θέλω να σας δώσω την διαβεβαίωση πως η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ θα παλέψει με όσα μέσα διαθέτει, με την εφημερίδα της, με τους εκπροσώπους της στην Βουλή, στο πεζοδρόμιο, παντού, μέχρις ότου η χώρα μας να βγει από την θανάσιμη "αγκαλιά" των τραπεζιτών και των ανθελλήνων και γίνει ξανά μια Ελλάδα Ελεύθερη... Σε όλον αυτόν τον αγώνα δεν θα πάψουμε ποτέ να σας λέμε την αλήθεια."
Η συναγωνίστρια Α. Γεννατά, οικονομική σύμβουλος του Κινήματος, έδωσε με ακρίβεια τις συνέπειες που θα επακολουθήσουν μετά και την ψήφιση και του 3ου Μνημονίου από τους ανθέλληνες "Έλληνες Βουλευτές", που ψήφισαν όπως ψήφισαν με όπλο την Δημ(ι)οκρατία τους και τους 153 Βουλευτές, για να υπερασπιστούν τα συμφέροντα τα δικά τους και των εργοδοτών τους αδιαφορώντας εντελώς για τον Έλληνα Πολίτη.
Η πλήρης ανάλυση των μέτρων συνοψίζεται σε 3 φράσεις. "Καταργήσεις, μειώσεις, εξαθλίωση"...Αμέσως μετά τον λόγο πήρε ο Βουλευτής Επικρατείας συναγωνιστής Χ. Παππάς, ο οποίος εξήρε την έμπρακτη προσφορά της συναγωνίστριας Ε. Ζαρούλια στο Κίνημα, που αγωνίζεται από το 1986 στο πλευρό των συναγωνιστών της σαν ¨λέαινα" όπως χαρακτηριστικά ανέφερε.
"Η Ελένη Ζαρούλια πάνω απο όλα, εκτός από σύζυγος του Αρχηγού, είναι και Χρυσαυγίτισα."
Κάποια στιγμή ο συναγωνιστής αναφέρθηκε και στο ακτιβιστικό έργο που παράγει η Τ.Ο. με το ΚΟΙΝΟΝΩΝΙΚΟ ΠΑΝΤΟΠΩΛΕΙΟ, την συσπείρωση του ΜΕΤΩΠΟΥ ΓΥΝΑΙΚΩΝ. Χαρακτηριστικά ανέφερε το παράδειγμα συναγωνιστή που λιποθύμισε από ασιτία, όταν ο ίδιος δούλευε ακούραστα στις διανομές τροφίμων προς Συνέλληνες. ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΤΙΜΗ ΤΟΥ ΧΡΥΣΑΥΓΙΤΗ πρόσθεσε.
Ο συναγωνιστής συνέχισε την πολιτική του ομιλία λέγοντας:
"Η Αγγελική Γεννατά περιέγραψε ένα ζοφερό μέλλον. Το οποίο ειναι αλήθεια. Στο δεύτερο μέρος της ομιλίας της, έδωσε πολυ σωστά τον ορισμό της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ. Της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ του οράματος και της πάλης. Της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ που οι ψηφοφόροι της ΔΕΝ είναι σε καμία περίπτωση "απλοί οπαδοί της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ"... Δεν είμαστε ένα κόμμα "αντίδρασης" και καταγγελίας.. Δεν απευθυνόμαστε σε "οργισμένους" και "αγανακτισμένους".
Θέλουμε τους αγωνιστές πατριώτες ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΜΕΝΟΥΣ. Θέλουμε αυτοί που θα μας ψηφίσουν, να λένε δυνατά πως ειναι ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ.
Γιατί αν υπάρχει περίπτωση αυτός ο τόπος να έχει μέλλον, είναι με τον Νίκο Μιχαλολιάκο και την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ".
Επόμενος και τελευταίος ομιλητής ήταν ο Αρχηγός κ. Ν. Γ. Μιχαλολιάκος.
Για την αρρυθμία του στην παραγωγική του λειτουργία.
Για την θλίψη και την οργή των Ελλήνων Εθνικιστών Βουλευτών που βλέπουν τους υπόλοιπους εκεί μέσα, να σκέφτονται και να λειτουργούν ΟΧΙ με γνώμονα την Ελλάδα και τον Έλληνα ΑΛΛΑ με την μικροπολιτική τους αντίληψη ή τα συμφέροντα των ξένων.
Μίλησε για την "ελευθερία του τύπου" που έχει καταντήσει σαν την "ελευθερία του τόπου".
ΑΝΥΠΑΡΚΤΗ...
Μίλησε για τον αποκλεισμό του λόγου μας από τα κανάλια της διαπλοκής και της διαφθοράς αλλά και την φίμωση των Ελλήνων Εθνικιστών που εμπιστεύονται τα social media και ειδικότερα το "Facebook" όπου αποκάλυψε πως για την ηλεκτρονική επίθεση που δέχθηκε ο Εθνικιστικός χώρος ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ είναι ΜΟΝΟ ο Α.Σαμαράς και οι σύμβουλοί του.
Κλείνοντας ο Αρχηγός αυτήν την πολύ ενδιαφέρουσα και απρόσμενη συνάντηση, (όπου με δυσκολία δεχθήκαμε την λήξη της), είπε τα εξής:
"Κάποτε είμαστε πολύ λίγοι, τώρα είμαστε πάρα πολύ. Πρέπει όμως ΟΛΟΙ να μάθουμε να παλεύουμε με την ίδια πίστη που πάλευαν όλα αυτά τα χρόνια αυτοί οι λίγοι.
Γιατί εμείς ΔΕΝ θα γίνουμε σαν τους άλλους.
ΌΠΟΥ ΑΝΟΙΓΕΙ ΕΝΑ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ ΑΝΟΙΓΕΙ ΕΝΑ ΚΑΣΤΡΟ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ.
Ζητάμε λοιπόν από όλους σας, να δώσουμε ΜΑΖΙ τις μάχες του Ελληνισμού, με τέτοια ένταση, ώστε σύντομα, άνθρωποι απο την σημερινή "κοινωνία της διαφθοράς" να αναγεννήσουμε την Νέα Κοινωνία. Την κοινωνία της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ.
Γιατί στα Λιόσια, στο Πέραμα, παντού όπου χτυπάει η καρδιά της Ελλάδας, εκεί βρίσκεται η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ.
Εύχομαι σύντομα να δούμε την Πατρίδα μας Ελεύθερη και μακάρι ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΗ!"
πηγή:http://xryshaygh.blogspot.gr
1 Σχόλια
Η Χρυσή Αυγή απεικονίζεται στη φαντασία της κοινής γνώμης όπως ακριβώς θέλει η ίδια η οργάνωση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο δρόμο φοράει φόρμες παραλλαγής, μαύρες μπλούζες και αρβύλες. Στο κοινοβούλιο φοράει κοστούμι, αλλά αποφεύγει τη γραβάτα. Χρησιμοποιεί την τσαμπουκαλεμένη γλώσσα του σώματος του Παναγιώταρου, στέκεται μονίμως σε στάση ημιανάπαυσης όπως ο Κασιδιάρης, διπλώνει τα χέρια όπως ο Λαγός πριν σηκώσει το δεξί χέρι σαν τον Μιχαλολιάκο. Μιλά, και όταν δεν επιλέγει τα μπινελίκια, λέει εξυπνάδες, αναπαράγει chain mails, αναθεωρεί την ιστορία ή κλίνει σε όλους τους τύπους τις λέξεις έθνος και φυλή. Όταν χρειάζεται, ρίχνει και καμιά κλωτσιά μπροστά στην κάμερα.
Μέχρι εδώ, καμιά πρωτοτυπία στην πρόσληψη της Χρυσής Αυγής απ’ την κοινή γνώμη: δεν υπάρχει τίποτα στην εικόνα της στα ΜΜΕ που να μην ελέγχεται τελικά από την ίδια την οργάνωση, η οποία αποδεικνύεται αρκετά καλά προετοιμασμένη για κάτι που οι υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις θεωρούσαν αδύνατο ή κι αδιανόητο – έτσι δείχνουν τουλάχιστον οι δημοσκοπήσεις, στο βαθμό που μπορούμε να τις εμπιστευτούμε.
Το μόνο σημείο που η κοινή γνώμη αφήνεται κάπως ελεύθερη να εξασκήσει τη φαντασία της, είναι οι ανομολόγητες απ’ όλους ενέργειες που περιλαμβάνουν, εκτός του λόγου και της εικόνας, άλλα, πιο χειροπιαστά εργαλεία: λοστούς, μαχαίρια και όπλα. Σοφή κίνηση εκ μέρους της οργάνωσης. Αφού στην ελληνική κοινωνία εξακολουθεί να ισχύει η αρχή «είσαι ό,τι δηλώσεις», μπορεί το αντιφασιστικό κομμάτι της κοινωνίας να ερεθίζεται αρνητικά με την ιδέα της φασιστικής βίας, όμως ένα άλλο κομμάτι της κοινής γνώμης ερεθίζεται θετικά μ’ αυτή την αφήγηση κι ανοίγει τ’ αυτιά στους νέους εκλεκτούς. Κι αυτοί γιατί ν’ αφήσουν ανεκμετάλλευτη την ευκαιρία;
Ποιο είναι λοιπόν το κέντρο του προβλήματος με την Χρυσή Αυγή; Ότι το μυστικό της επιτυχίας της δεν βρίσκεται στην πρώτη γραμμή, στους χτισμένους «μαχητές» της. Κρύβεται στις πίσω σειρές των δημόσιων εκδηλώσεων της Χρυσής Αυγής: στους περίεργους περίοικους των εγκαινιαζόμενων γραφείων των τοπικών οργανώσεων, στις πίσω σειρές της φιέστας των Θερμοπυλών που παρακολουθούν μισοδαγκωμένες και μισοενθουσιασμένες το φαντασμαγορικό θέαμα. Κρύβεται στα πεδιλάκια που φορούν οι «συναγωνίστριες» των πίσω σειρών της στρατιωτικής παράταξης των μελών της οργάνωσης στις αναμνηστικές φωτογραφίες των τοπικών οργανώσεων.
Κρύβεται κατ’ ουσίαν στην ανοιχτή αποδοχή από ένα κομμάτι της κοινωνίας του αυταρχισμού ως κυρίαρχης αξίας που μπορεί να παράγει χειροπιαστά αποτελέσματα, αντίθετα με το υπάρχον χάος που παρήγαγε η «ομαλή δημοκρατική λειτουργία» της μεταπολίτευσης. Και σε ατομικό επίπεδο: Η μέχρι χθες άρρητη αποδοχή της κυριαρχίας του αφεντικού στο χώρο της δουλειάς, του αξιωματικού στο στρατό, του πιο φωνακλά οδηγού στο δρόμο και στο φανάρι, μετατρέπεται σε ρητή αποδοχή ότι ο φόβος φυλάει τα έρμα κι αυτή είναι η αποτελεσματικότερη λύση για τα προβλήματα της κοινωνίας μας.
Κι έτσι, εκτός από αυτούς που αποδέχονται τον αυταρχισμό ως θεμιτή κι αναγκαία λύση, βρισκόμαστε όλοι ντεφάκτο μπροστά στον φόβο του φασίστα. Το δίλημμα είναι απλό, ωστόσο: να φοβηθούμε τον φασίστα ή να βρούμε τον δικό του φόβο;
Σ’ αυτό το δίλημμα το λεγόμενο «δημοκρατικό τόξο» δεν διαλέγει σύσσωμο την ίδια πλευρά. Γιατί εκεί συμπεριλαμβάνεται το παραδοσιακό πολιτικό προσωπικό με την υποκριτική του ευπρέπεια, οι ομιλούσες κεφαλές της τηλεόρασης, οι εργατοπατέρες και οι εκπρόσωποι της άρχουσας τάξης εν γένει. Και στη σημερινή συγκυρία, φαίνεται καθαρά ότι δεν έχουμε όλοι τα ίδια συμφέροντα και ότι η λειτουργία της δημοκρατίας έχει ανατεθεί από το κοινωνικό σύνολο σε μια μικρή αριθμητικά, αλλά ισχυρότατη μειονότητα. Αν δεν γίνουν οι απαραίτητες κινήσεις για να πάρουμε μ’ έναν τρόπο στα χέρια μας τη «δημοκρατική νομιμότητα», ο δρόμος είναι στρωμένος για τον αυταρχισμό. Ας αναλάβουμε τις ευθύνες μας.